övliya ve alimlerin öz vaxtlarına ne qeder mesuliyyetle yanaşmalarının şahidi olarıq. Bir çox müselman alimleri gündelik saatlarını bölüşdürerken, elmi fealiyyete her vasite ile daha çox yer ayırmağa çalışırdılar. Bu gün Teberi, İbn Kesir, İbn Esakir, Xetib Bağdadi, Ellame Meclisi, Şeyx Behai kimi meşhur din alimlerinin elmi irsini araşdırarken, haqlı olaraq heyretlenirik. Bu alimlerin yazdığı eserlerin hecmi o qeder böyükdür ki, insan bu qeder kitabın bir nefer terefinden tekbaşına yazıldığına şübhe edir. Aşağıda tesvir edilen hadise müselman alimlerinin vaxtdan semereli şekilde istifade etmeye ne qeder önem verdiklerini sübuta yetirir:

İslam tarixinde en meşhur alimlerden ve en mehsuldar müelliflerden sayılan Ellame Hilli yaşadığı Necef şeherini müveqqeti terk edib, Kerbela ziyaretine gedir. Onun Necefdeki dersleri bir müddet dayanır. Ziyareti başa vurub, geri dönenden sonra alimin oğlu onun arxasında namaz qılmaqdan imtina edir. Ellame Hilli bunun sebebi ile maraqlananda oğlu cavab verir: "Dinimizde elmle meşğul olmaq vacib, ziyarete getmek ise müstehebdir. Sen müsteheb emel xatirine vacibi terk etdin. Bu, senin edaletli olmadığını gösterir. Edaleti olmayan imam-camaatın arxasında namaz qılmaq düzgün deyil". Alim bu sözleri eşidende yanındakı bir elyazmanı götürüb oğluna gösterir ve deyir: "Oğlum, men ziyaret zamanı da elm ve bilikden ayrı düşmemişem. Bu kitabı ziyaret vaxtı yazmışam".

Hezreti Eli (e) her bir insana müracietle buyurub: "Gece ve gündüz senden ötrü dövr edir. Onlar senin ömrünü yeyir, sen de çalış, onlardan behre götür. Vaxtdan behre götürmeyin yegane yolu ise onu Allahın istediyi emellere serf etmek ve Allahın beyendiyi kimi yaşamaqdır. Xeyir emeli sabaha saxlama. Çünki sabah bele bir fürseti tekrar elde ede bileceyine zemanet yoxdur. Pislik etmeye telesme. Çünki sabah hemin sehvi düzeltmeye vaxt tapa bilib-bilmeyeceyini yalnız Allah bilir".

Hezreti Eli başqa bir nesihetinde ise bele buyurur: "Ey insanlar! Dünya - keçid yeri, axiret -

<< 1 2 [3] 4 >>