Ağıllı insanın xüsusiyyetlerinden biri de sabahını sığortalamaq üçün bu günden tedbirler tökmekdir. Dünya heyatımızda etrafımıza nezer salsaq görerik ki, biri gelecekde gözel karyera qurmaq üçün illerle tehsil alır, digeri gelecekde hansısa bir dünya malına sahib olmaq üçün illerle pul yığır ve s. Halbuki bütün bu planlar qurularken hemin gözlenilen vaxtın geleceyi ehtimal olunur ve heç kimin neinki o vaxta, heç sabahkı güne bele çıxacağı haqqında yüz faizlik gümanı yoxdur. Bele olan halda, geleceyi ehtimal olunan sabahkı günleri üçün bu günden hazırlıq gören insanın, geleceyi şübhesiz olan ölümden sonrakı heyatı xatırlayıb, onun üçün hazırlıq görmemesi heqiqeten de çox düşündürücüdür. Bu sebeble de Peyğemberimiz ölümü çox xatırlamağı ve ondan sonrası üçün hazırlıq görmeyi emr etmiş, nefsine deyer vermemeyi ve ölümden sonrası üçün çalışmağı ağıllılıq elameti saymışdır.

Ümumiyyetle, İslamda ölümü xatırlamaq ve ölümden sonrasını düşünmek bütün müselmanlara tövsiye edilmişdir. Amma bu tövsiye mömüne, dünya heyatını zindan etmek üçün deyil, eksine, dünya heyatını düzgün qurmaqla beraber axiret heyatına da her an hazır olması, her iki dünyası üçün müsbet fealiyyetlerine göre seadet ümidile yaşaması ve bedbext olmaması üçün edilmişdir. Qış azuqesi hazır olan insanı qışın gelişi qorxutmadığı kimi, axiret ''azuqesi'' hazır olan insanı da ölümün gelişi qorxutmaz. Bes rahat ömür sürüb, bele bir axiret ''azuqesini'' nece hazırlamalıyıq? Nece yaşamalıyıq ki, istenilen vaxt ölümün gelişine hazır olaq ve ölümün gözlerine dik baxaq? Bunun tek yolu - Allahın emr etdiyi, peyğemberlerin ve emelisaleh insanların getdiyi yolu izlemekdir ki, mehz bu yolu izleyen insan ömrünü esl mömün kimi başa vuraraq axiretine hazır olaraq köç edir. Esl mömün dünyadan ayrılarken qiyametinin qopacağını ve emellerinden hesaba çekileceyini bilir. Qebrin qaranlıq, ilan-çiyanla dolu, dar ve tenhalıq evi olduğunu, orada sorğu-sual olunacağını ve qebri bu dehşetli halından xilas edib cennet bağçalarından

[1] 2 3 >>