1.Lazımsız yere danışmazdı.Danışanda da qederinde danışardı.Susmağı danışmaqdan üstün tutardı.
2.Dünya işleri üçün meyus olmazdı.
3.Öz nefsi üçün intiqam almazdı..
4.Dilinden pis söz çıxmazdı.
5.Hamıya salam vererdi.
6.Bağışlamağı da tebii idi.
7.Düşmenlerini bağışlamaqla kifatetlenmez,onlara qiymet vererdi.
8.Heç kim mübahise etmezdi.
9.Boş işlere vaxt itirmezdi.
10.Xoşlamadığı bir şey haqqında susardı.
11.Qonaq etmeyi severdi.
12.Xesteleri ziyaret ederdi.
13.Heç kimi ne üzüne qarşı,ne de arxasınca pislemezdi.
14.Heç kimin sözünü danışmazdı.
15.Heç kime haqqında xeyirli olmayan sözü demezdi.



16.Hemişe temkinli idi.Aydın danışırdı.
17.Qapısına kömek üçün gelenleri eliboş qaytarmazdı.
18.Evlenenlere kömek ederdi.
19.Her işe ALLAHIN adı ile başlayardı.
20.Dostlarına bele deyerdi:”Dünyada ya qerib,ya da yolçu kimi ol”.
21.İşleyeni haqqını gecikdirmezdi.
22.Paltarını sağdan geyer,soldan çıxaradı.
23.Hediyye verer,hediyye alardı.
24.Yoxsullarla bir yerde yeyer,onalrdan ayırd edilmezdi.
25.Sade paltarlar geyer,debden xoşu gelmezdi.
26.Danışanda üzünü başqa terefe çevirmezdi.
27.En son danışanı en birinci danışan kimi diqqetle dinleyerdi.
28.Hemişe fikirli idi.Acaq üzünden tebessüm eksik olmazdı.
29.5 şeyi qenimet bilerdi:Qocalıq gelmeden cavanlığı,xestelik gelmeden sağlığı,yoxsulluq gelmeden zenginliyi,meşğuliyyet gelmeden zamanı,ölum gelmeden ömrü.
30..Seherle evinden çıxanda bele deyerdi:”İlahi doğru yoldan azmaqdan ve azdırılmaqdan,aldatmaqdan ve aldadılmaqdan,haqsızlıq etmekden ve haqsızlığa meruz qalmaqdan,hörmetsizlik etmekden ve hörmetsizlik görmek den sene sığınıram”.


Adi deyildi.Ancaq adi adamlar kimi yaşayırdı-Hz.Mehemmed(s.e.s)