çatdırılmasını dinde anlamsız sayılan bir tesadüf hesab edirler. Halbuki, Sonsuz Qüdret terefinden yaradılan ve idareçisi ele bu Qüdret – Allah olan bu alemde tesadüf adlı heç ne yoxdur! Her şey deqiq hesablama ve deyişmez qanunlar esasında baş verir!

Tarixin bir çox şanlı ve rüsvayedici, tükürpedici sehifeleri vardır ki, bunlardan biri olan Kerbela faciesi bütün yer ve göyleri lerzeye getirmiş, tarixe hem şanlı, hem de tükürpedici qanlı leke kimi düşmüşdür. Bu facienin böyük miqyaslı olmasının sebebi hadisenin qehremanının dünyada en çox sevilen, en çox reğbet beslenilen Allahın resulu Hezret Mehemmedin (Allahın salamı olsun Ona ve pak Ehli beytine!) nevesi Hüseyn (Salam olsun Ona!) olmasıdır. Bu facie hem de ona göre dehşetlidir ki, Resulullah (Allahın salamı olsun Ona ve pak Ehli beytine!) bunu evvelceden bilmişdir. Bu xeber Peyğembere (Allahın salamı olsun Ona ve pak Ehli beytine!) Cebrayil (Ona salam olsun!) terefinden bildirilmişdir.

Bu facie haqqında heç kesden yox, ele Ehli-sünne terefinden gelib çatan hedislerden misal çekmek isterdik:

Ehmed ibn Henbelin Enese istinaden etdiyi revayetde deyilir: “Yağış meleyi Resulullahın yanına girmek üçün izin istedi. Ona izin verildi. Melek içeri girdiyi zaman Allahın resulu Ümmü Selemeye: “Qapını bağla ve qapıda dur ki, heç kes yanımıza gelmesin!” – deye buyurdu. Ancaq Elinin oğlu Hüseyn geldi ve qaçaraq içeri girib Resulullahın çiynine dırmaşdı. Melek Resulullahdan soruşdu:

– Sen onu sevirsenmi?

– Beli.

– Ümmetin onu öldürecek. İsteyirsen öldürecekleri yeri de Sene gösterim?!

Bunu dedikden sonra melek ellerini çırparaq Resulullaha qırmızı rengli torpaq gösterdi. Bu zaman Ümmü Seleme o torpağı götürerek paltarının bir ucuna yığıb düyünledi. Ümmü Seleme deyirdi: “Biz Hüseynin Kerbelada öldürüleceyini daha evveller eşitmişdik”.

Hemçinin, Ehmed bin Henbel Abdullahın atasından bunu revayet edib:

“Men Eli (Salam olsun Ona!) ile birlikde yola çıxmışdım. Neynevaya gelib çatdıqda mene:

<< 1 [2] 3 >>