Namazın ehkamları, vacibatları, müstehebbatları olduğu kimi, onun ruhu da vardır. Mühüm olanı da budur.

Deyerler.org: İnsanın namazdan apardığı behre de mehz namazın ruhudur. O insanlar ki, ruhsuz namaz qılırlar, onlara qebirde ve Qiyametde ne üçün namaz qılmamısan deyilmeyecekdir. Ancaq onlar namazdan behre aparmazlar.

Bezileri ise namazın vasitesile meraca gederler. Bu ferq namazda ne qeder qelb hüzuruna malik olmaqdan asılıdır.

Namazı kitabda oxumaqla qılmaq arasında ferq çoxdur. Bele ki, en çox sey etdiyimiz şey namazı evveli vaxtda qılmaq ve vacibatlarını olduğu kimi yerine yetirmekdir. Ancaq bu namazın ruhu deyildir, onun bedenidir. Namazın ruhu tamamile başqa bir şeydir. Ona göre de biz namaz qılan zaman Allah ve namaza diqqet etmek yerine heyat meselelerini fikirleşmekle meşğul oluruq. Bezileri hetta namaz qılan zaman günah ve onu nece yerine yetirmek haqqında düşünürler. Eger çox yaxşı insanıqsa, dini dersler ve behsler haqqında düşünürük. Adeten namaz zamanı dilimizle bedenimiz ve ruhumuz hemaheng olmur. Bir çoxlarımız salamları verib qurtarandan sonra başa düşürük ki, namaz bitibdir.

Bes bunu aradan qaldırmaq olarmı?

Bunun yollarından biri namazda qelb hüzurunun faydası haqqında tefekkür etmekdir. Namazda qefletde olmağımızın zererlerini tanımaqdır. Bele ki, insan eger bilse ki, hansısa iş onun üçün faydalıdır, onu terk etmek çox sayda zerer getirer, bu zaman ciddi şekilde onu yerine yetirmeye çalışacaqdır. Heqiqet budur ki, bizim namazın faydalarına ve onu terk etmeye elmimiz var, imanımız yoxdur.

Biz bu faydaları inkar etmirik. Ancaq ona olan imanımız zeifdir. Ona göre de elmimizden emeli netice çıxartmırıq. Bu elm emelimize tesir qoymur. Ona göre de yaxşı olar ki, namazdan bir neçe deqiqe evvel qelb hüzurunun faydası ve getirecek emeli deyerleri haqqında düşünmeliyik.

Elbette, bu mesele bizim merifetimizin seviyyesinden de asılıdır. Her halda bunu nezere almalıyıq ki, diqqetle qılanan namazla diqqetsiz qılanan namaz

[1] 2 3 >>