arasındakı ferq 50 ile 1000 arasında olan ferq kimi deyildir. Onun ferqi yerle gör arasında olan ferq qederdir.

Mesumların (e) qıldığı namazla bizim diqqetsiz qıldığımız namaz arasında ferq riyazi hesabla müeyyen edile bilmez. Ferq ondandır ki, eslen onları müqayise etmek olmaz. Biz bu haqda düşünmeliyik ki, deyerini qaldıra bilek. Hal-hazırda gör ne qeder az bir deyerle qenaetlenmişik. Neye göre? Eger özümüzü namazın heqiqi deyerine agah etsek, namazda qelbimizin ixtiyarını elimize alsaq, her bir semte uçmağa icaze vermerik. Eger indi bütün namazlarda bunu ede bilmesek, en azı namazın bir zikrini qelb hüzuru ile demeye çalışaq. Diqqetimizi tamamile toplaya bilek. Çünki ele gün gelecekdir ki, barmağımızı dişleyib teesüfleneceyik ki, ey kaş diqqetli olardıq. Quran bu günü peşmançılıq günü adlandırır. “(Ya Peyğember!) Onları (hamını ehate edecek) peşmançılıq günü ile (pislerin günahlarının peşmançılığını, yaxşıların ise itaetlerinin azlığının peşmançılığını çekecekleri bir günle) qorxut. O zamanla ki, (hesab ve mühakime) iş(i) biter, lakin onlar qefletde olarlar ve iman getirmezler”. (“Meryem” 39).

Beli, peşmançılıq gününün ezabı cehennem ezabından da öldürücüdür. Bizim namazda qelb hüzuruna malik olmağımıza kömek edecek amillerden biri de odur ki, qıldığımız namazın axırıncı namaz olmasını hesab etmekdir.

Hezret Peyğember (s) sehabelerinden birine buyurur: “Namaz zamanı ele namaz qıl ki, sanki bu qıldığın axırıncı namazdır, Senin xudafiz etdiyin namazdır”.

Eger insan fikirleşse ki, qıldığın namaz ömrünün axırıncı namazıdır, salamı deyenden sonra Ezrayil (e) canını alacaqdır, bu zaman namazı daha diqqetle qılar. Eger bilse ki, bu axırıncı namazıdır, bu zaman tövbe ve nale halında namaz qılar. Eslinde her bir namazda bu ehtimal vardır ki, son namazımız olsun. Ona göre de yaxşı olar ki, bu namazı tövbe ve istiğfar halı ile qılaq.

Eger insan namazdan evvel özüne telqin etmek istese ki, ola bilsin ki, bu menim axırıncı namazımdır, diqqetini daha çox

<< 1 [2] 3 >>