dostunun dediyi sözlerin menasını anlamışdı. Başa düşmüşdü ki, heqiqeten, barmağının parçalanmasında da bir xeyir varmış. Hökmdar vetenine dönen kimi dostunu zindandan azad etdi, yanına getizdirib başına gelenleri ona danışdı. Axırda üzr istedi: “Meni bağışla. Seni günahsız yere bir il zindanda saxladım”. Hökmdarın teeccübüne reğmen, dostu yene hemişeki sözünü tekrar etdi: “Amma bu işde de bir xeyir var”. Hökmdar heyretini gizlede bilmedi: “Yene eyni sözü deyirsen? Daha bu işde ne xeyir ola biler ki? Sen bir il hebsxanada dözülmez şeraitde qaldın, aclıq-susuzluq çekdin. Bunun harası xeyirdir?”. Dostu ise gülümseyerek cavab verdi: “Yaxşı ki sen ovda olanda men zindanda idim. Yoxsa hemişeki kimi gerek men de senin yanında olaydım. Iş burasındadır ki, menim bedenimde qüsurum yoxdur. Ona göre adamyeyenler meni mütleq yeyecekdiler”. istinad: az.islam.az

<< 1 [2]