ölür de, daha ne isteyirsiz onun nefesi kesilmekde olan quru bedeninden, ay namerdler? Qor evvel İlqarı var gücü ile tepikledi. Üzüne tüpürdü.Sonra getirdiyi araq butulkasını heç vaxt içki içmeyen İlqarın ağzına dayadı ve iyrenc sesi ile üstüne qışqırdı:
-İç, iç de, ne gözlerini ağardırsan?İç, iç, iç böyük Ermenistan imperiyasımnın sağlığına.İç, köpek oğlu, iç..Qor İlqarın başına bir neçe tepik de vurub gedenden sonra Rasel adlı tibb bacısı geldi.Soyuqqanlılıqla soruşdu:
- Hele gebermeyib?-deyib o da İlqarın qarnından iki tepik vurdu.Rasel çox hiyleger ve exlaqsız qadın idi.Xoşu gelen esirlerle cinsi elaqede olar ve tezlikle de onları aradan götürtdürerdi.İlqara son nefesinde ne ezab verdi, onu yer-göy götürmezdi.İlqar baxa-baxa dünyasını deyişdi.Danışa bilmese de ezab yağan baxışları onun evezine feryad edird.Bu zülmden qurtulmaq üçün yalvarırdı bir zaman genc qızların qelbine od salan baxışları.. O odlu baxışlardan indi de esir yoldaşlarının qelbine od düşmüşdü.Her kes onunla birlikde ölüb canlarını qurtarmaq isteyirdiler.Kim bilir sabah, ya bir neçe saat sonra İlqardan pis hala düşmeyeceyini?Yazıq İlqar ele arzularla yaşayırdı ki..Deyirdi mexanizator işlemişem.Qardaşım da briqadirdir.Evimizde pul imkanımız da var.Bilmirem meni niye qurtarmırlar.(Ateşkesden evvel esir düşenlerin aileleri ermenilerle dövletin vasiteçiliyi olmadan bele elaqe saxlayıb külli miqdarda pul vererek esir yaxınlarını qurtara bilirdiler) İlqarın ölümü Azadı çox sarsıtmışdı.Bir az da fikirleri qarışdı..Beyninden bu fikir çıxmırdı: “İlqarın ölümü kimi dehşetli ölümdense öz ölüm fermanımı özüm yazsam daha yaxşı olmazmı?” Onu qorxudan ölmek deyil, yavaş-yavaş, “it zülmüyle“ ölmek idi.Fiziki ezabdan daha çox yavaş-yavaş ölmekden qorxurdu.Bu itoğlular adamı rahat ölmeye qoyurlar ki?En dehşetli filmlerde bele bunların ölüm üsulları gösterilmeyib.Bu üsullar ancaq ve ancaq ermeni eclaflarına aiddir.Başqa heç kim bunu ne tetbiq ede, ne de ağıllarına bele getire bilmez..
Bir yandan güclü
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç