fevral soyuğu, bir yandan da İlqarı yuxuda görmesi Azadı keyleşdirmişdi.
Heç bir işe eli yatmırdı..
Yuxuda gördü ki, İlqar onu Beyleqandakı evlerine qonaq aparır.Özü de çox sevinir..Qeribe yuxu idi.Azad yuxuda da olsa İlqarın öldüyünü bilirdi.Ele hey soruşurdu: - “İlqar, sen axı ölmüsen.Bura nece geldin?” İlqarsa onun sualına ehemiyyet vermeden yol boyu yadına düşen letifelerden danışırdı ki, Azadın başı qarışsın, darıxmasın bu uzun yolda..İlqarı yuxuda sevincli görmesini özü bele yozdu:Yazıq qardaşım, indi yerin rahatdır yeqin.Senin kimi bu dünyada zülm çekenlerin o biri dünyada yeri Cennetdir, deyirler.. Burda İlqarın en yaxını o olmuşdu.Esirler içinde yaşca en kiçiyi İlqar idi.Böyükler onu özlerine oğul bilirdi.Azadsa böyük qardaş kimi arxa durmağa çalışırdı.Burda hamının veziyyeti eyni olsa da, heç olmasa işlerinin bir hissesini görmekde kömek edirdi. Bu şirin yuxudan heç ayılmaq istemese de nezaretçinin tepiyi onu oyatdı..Ele bildi yene Qordu, ya da Slavik. Gözlerini açandasa nifretden özünden asılı olmadan yere tüpürdü..Bu “İ.” idi.Bir neçe ay evvel döyüş zamanı silahını yere qoyub ermenilere könüllü teslim olan satqın “İ.” Burda esirlerin hamsı ona Qordan çox nifret edirdiler..
-Qalx, qalx ayağa köpeyoğlu..-günorta olub, sen hele yatırsan??
-...-Ermeniden yarı ermeni, yarı bizim dilde eşitdiyi söyüşler Azada bu qeder tesir etmemişdi.”İ”.-n bu “köpeyoğlu” sözü ise onu çox yandırdı.Amma bir söz demeden ayağa qalxdı.. Hava berk soyuq idi.Fevralın son günleri idi.Esir yoldaşları artıq işe başlamışdılar.Mişarla odun doğrayırdılar.Yanlarında ocaq qalamışdılar.İcaze ile herden biri elini qızdırırdı.Azad da qızınmaq üçün onlara yaxınlaşdı..Deyesen soyuqlaşımdı.Heç işlemek hayında deyildi.Ele tezece ellerini qızdırmaq isteyirdi ki, Qor geldi.”Sene iş tapşırmışam, burda ne gor qazırsan?” deyib Azadı “dubinka” ile köteklemeye başladı..Sonra yorulub “dubinka”nı “İ.”-ye verdi ki, “işi” davam etdirsin..Ermenilerin sağ eli olan bu eclaf “İ.” azerbaycanlı adı
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç