daşısa da iyrenc herketlerile Qor kimilerden geri qalmırdı.Hetta esir qadınlarımızın zorlanmasında o bele iştirak etmişdi!!! “İ.” var gücü ile, sanki qeddar düşmeninden acığını çıxırmış kimi Azadı köteklemeye davam etdi.Bir azdan yorulub dayandı..Azadın üz-gözü gömgöy olmuşdu.Ağrılardan gücün itirib özünden getdi..Özüne gelmeye macal tapmamış, Qor başının üstünü qara kölge kimi aldı:
-Bura uzanmağa gelmemesem, ay itoğlu..Qalx, işinle meşğul ol.Sene bayaq tapşırdığım işi 20 deqiqeye hazır etmesen, anannı ağladacam.
Qor Azada elektrik plitesini düzeltmeyi tapşırmışdı. En azı yarım saatlıq işi bu veziyyetde 20 deqiqeye heç cür başa çatdıra bilmeyecekdi.Bu işi ise ondan başqası bacarmazdı.Axı elektrik idi o. Etrafa baxınca her şeyi dumanlı görürdü.Döyülmekden qızarmış ve heddinden artıq çox şişmiş göz qapaqları gözünün üstünü örtdüyünden düz yolu seçe bilmirdi. Yıxla-dura, bir teher yeriyirdi.Birden ne düşündüse donuz tövlesine teref getdi.Ne ise axtarırmış kimi etrafa göz gezdirdi.Ele bu zaman donuzlara baxan kelbecerli Rehim dayıyla qarşılaşır..
-Seni bu güne salanın eli qurusun, ay bala..-gözlerinin yaşı çoxdan qurumuş yaşlı esir ağlamsınır.Gel, keç otur.Özüne gel bir az.
-Rehim dayı, daha yaşamaq istemirem.Bu neçe ayda her ezaba, her işgenceye dözmüşdüm...-sözünün ardını deye bilmir, öskürmeye başlayır..
-Biz hamımız bir derddeyik, oğul.Dözmeliyik, çaremiz nedir?-özlüyünde ona ürek-direk vermek istese de yaxşı bilirdi heç bir menası yoxdur boş tesellilerin..
-Yox, yox, Rehim dayı..Sen bilmirsen..-sözünü qırıq-qırıq deyirdi.Beyni keyleşmişdi.Cümleleri de düz qura bilmirdi.
-Özünü eziyyete salma bala.Bir az toxta.Sonra hamsını danışarsan..
-İki ildir her şeye dözdüm, Rehim dayı..Gözlerimin qarşısında neler oldu, bir Allah bilir, bir de siz..Yene dözdüm..Uşaqlarımı gözümün qarşısına getirib dözdüm..Ancaq özümüzünkünün meni bu güne salmasına, tehqir etmesine döze bilmerem...-Ani olaraq fikre getdi..Neyise xatırladı.- Valeh yadındadır Rehim
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç