qalırdılar. Bir defe gizlice Habeşistana köç edirler, başqa bir defe saxlana saxlana reallaşdıqları seferlerle Medineye sığınırdılar. İşde bu lider adam sözünü etdiyimiz sehabeleri ile evvel zamanında ede bilmediyi bir ümre ziyaretini reallaşdırmaq üzre Mekkeye ayaq basır, çağırışının düşmenleri onu önleye bilmir, manee törede bilmir. Qısa bir müddet sonra ise Mekkeye bir feth edici sifeti ile girir, bu şeherin xalqına bir damla qan tökmeden suveren olur. İnsanlar İslam dinine isteyerek ve bezen çetinlik çek/mecbur edilerek girir. Ereb qebilelerinin şefleri gönderdikleri heyetler vasiteçiliyi ile itaet düzümünlerini o lider adamın ellerine verirler. Bu lider adam daha Mekke şeherini feth etmeden ele bir güce çatdı ki, elçilerini ve nümayendelerini Kisra, Sürüşseyer ve onlardan alt seviyyedeki dünya hökmdarlarına göndererek onları İslama çağıra bildi. Bütün çetinliklerine baxmayaraq Kayserin, yeni Bizans İmperatorluğunun bezi bölgelerine esgeri seferler teşkil etdi. Uca Allahın Nasr, Feth ve diger surelerindeki açıq vurğulamaları uyarınca ve tarix kitablarının bize xeber verdikleri üzre Rebbinin özüne ved etdiyi kimi bu lider adamın getirdiyi din bütün diger dinlere üstünlük qurdu.

Bu din, ona insafsız bir dille hücum etmek isteyenlerin izah etdikleri kimi qılınca ve tezyiqe söykenen bir yayılma üsulu tetbiq etmedi. Tam tersine uca Allahın bu emrini qanun elde etdi: "İnsanları Rebbinin yoluna möhkem bir üsulla ve gözel nesihet et çağır, onlarla üslubların en gözeli, en tesirlisi ile tartış..."[1] Peyğemberimiz, Mekke xalqı ile ve diger Erebler ile, onlar özüne döyüş açmadıqca, onu öldürmek isteyene qeder, onu Mekkeden çıxarana qeder döyüşmedi. Haqqında semavi kitab enen dinlerin bağlılarının dinlerine bağlı qalmalarını tesdiqledi, onları İslama girmeye mecbur etmedi.

Peyğemberimiz, insanlardan yalnız "La ilahe illellah, Mehemmedin Resulullah" demelerini, namaz qılmalarını, zekat vermelerini, ramazan ayında oruc tutmalarını, Beytullahı ziyaret etmelerini ve

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>