Peyğemberlerin sonuncusu ve ilahi elçilerin efendisi Abdulmutalib oğulu Abdullah oğulu Mehemmed (s.e.e), Fil İlinin rebiyülevvel ayının on yeddinci gününde dünyaya geldi. Daha evvel atasını itiren Peyğemberimize Sa'doğulları qebilesinden bir qadın süd anası oldu. Dörd ve ya beş yaşına girdiyinde anasına geri verildi. Altı yaşındayken anası vefat etdi. Bunun üzerine baxımını tek başına babası üstlendi. Lakin iki il sonra o da öldü. Babası ölmeden evvel baxımını müşfiq emisi Ebu Talibe hevale etdi. Evlenene qeder de emisinin yanında qaldı.

On iki yaşındayken emisi ile birlikde Şama bir sefer etdi. Yolda rahib Bahira ile qarşılaşdı. Bahira onu tanıdı. Onu gözden uzaq tutmaması baresinde Ebu Talibi xeberdar etdi ve onun eleyhinde sui-qesdler qurmaq üçün Yehudilerin fürset gözlediklerini ifade etdi.

Peyğemberimiz (s.e.e) iyirmi yaşlarında Hılfu'l-Fuzul adı ile bilinen bir qebileler arası uzlaşdırma şurasına qatıldı. Sonraları bu iştirakdan iftixarla danışmışdır. Xetti terefindenin mallarının deyiş tokuşunu etmek üçün Şama getdi. Gencliyinin parlaq dövründe iyirmi beş yaşındayken Xetti terefinden ile evlendi. Bundan evvel "doğru ve etibarlı (emin)" adam leqebleri ile tanınmışdı. Hacerü'l-Esved'i yerine qoymaqda anlaşılmazlığa düşen qebileler onun erebiliçiliyine müraciet etdiler. O da tapdığı ustaca bir düsturla zidd düşen terefleri uzlaşdırdı.

Qırx yaşında peyğember olaraq vezifelendirildi. Uca Allah, onu peyğemberlerin sonuncusu, özünden evvel peyğemberlerin şeraitlerinin neshedicisi olaraq qarası ve ağı ile, Erebi ve Ereb olmayanı ile bütün insanlığa gönderdi. Onun gönderildiyi dövrde yer üzü xurafatlarla, akıldışı axmaqlıqlar ile, bidetler ile, çirkinlikler ile ve büte tapınıcılıq tetbiqleri ile dolmuş idi.

Uca Allah onu, yalnız özüne qulluq etmeyi emr edici olaraq, ne fayda ve ne zerer vere bilen, düşünmeyen, eşitmeyen, ne özüne ve ne başqasına istiqametli bir belanı ve zülmü geri çevire bilmeyen bütlere ve heykellere tapınmağı ortadan qaldırıcı olaraq,

[1] 2 3 ... 6 >>