ondan gedir.

Bu, ayağına ağır yük bağlanmış quşa benzeyir ki, bu yük ne qeder ağır olarsa, quşun uçmağı da bir o qeder çetin olar. Qarının dolu olması da insanın ruh quşunun ayağına bağlanmış ağır yük kimidir ki, onun uçmağına, yükselmesine engeldir.

Eks terefden de insanm maddede batıb qalması insan ruhunun nuraniyyetinin ve letafetinin aradan getmesine sebeb olur ve ruhi kamalın üze çıxmasının maneesine çevrilir. Elbette, ruhla bedenin rabitesi çox asanlıqla başa düşülen bir şey deyildir ki, bu iki cümle ile behsi izah etmek mümkün olsun. Amma her halda dolu qarınla heyatlarını yaşayanlar hiss edirler ki, onlarm ruhları, ayağına ağırlıq bağlanan quş kimi pervaz ede bilmir.

Hedisde deyilen aclıq tamamile ac qalmaq demek deyildir. Çünki eger insan ac qalarsa, zeifleyer, ibadet etmeye de gücü qalmaz. Deyilen aclıq, ruhu pervaz etmekden saxlayan toxluğun olması demekdir. Demeli, insan ne o qeder ac qalmalıdır ki, zeiflikden bir iş göre bilmesin ve ne de, o qeder yemelidir ki, ruhi işlerden geri qalsın. Orucluq bunun bariz nümımesidir.

Aclıq ve sükutun insana bir neçe tesiri vardır. O cümleden bunlar aşağıdakılardır:

1. Hikmet - yeni insanın heqiqete ve reallığa çatması ve onları derk etmesi. İnsan hetta öz mehdud tecrübesi ile bu iki şeyin insan heyatındakı tesirini hiss ede biler. Nece ki, Ramazan ayında insan hiss edir ki, onun ruhu pervaz etmeye hazırdır. Menevi teravet, şadlıq, vücudunu menevi lezzetlere qerq etmişdir. Buradan melum olur ki, bedene o qeder fikir vermeliyik ki, o da öz növbesinde ruhun pervazlanmasının xidmetinde olsun.

2. Növbeti qiymetli tesir qelbi şeytan vesvesesinden saxlamaqdır. Oruc tutan möminler tecrübe edibler ki, hissleri cilovlamağa, qeibi qorumağa digerlerinden daha müveffeqdirler.

Çox yemeye adet etmiş kesler de çox yaxşı bilirler ki, qelbin cilovunu elde saxlamaq, hissleri, fikri, xeyalı perakendelikden qorumaq mümkün olmayacaq derecede çetindir.

3.Üçüncü tesir Allaha

<< 1 [2] 3 >>