yaxınlıqdır. Bu hedefe çatmaq böyük irade teleb edir. Bu da gizlin deyildir ki, iradeni qüvvetlendirmek üçün oruc tutmaqdan güclü vasite yoxdur.

4.Dördüncü tesir daimi hüzndür. Elbette, bu insan "daimi qemli, qüsseli olmalıdır" - demek deyildir. Belke de daimi hüzn demekden meqsed o halı (hüznü) elde etmekdir. İnsanda hüzn halı olarsa, o hedsiz ve yersiz şadlıqdan mest olmanın (bu heyvani sifetdir) qarşısını alar. Sakit ve ac adam heç vaxt aldadıcı şadlıqlara, bixeberlikle dolu eylencelere, mestedici gülüşlere düçar olmaz. Eksine onun reftarı metanetli ve aramdır.

Elebtte, hüzn dünyada geride qalmağa sebeb olarsa, o terifelayiq deyildir. O hüzn teqdirelayiqdir ki, hedsiz şadlığın, qefletde olan mestliyin qarşısını alsın.

5.Beşinci tesir yükü az olmaqdır. Yeni insanın digerlerine ehtiyacı ne qeder az olarsa, bir o qeder de azaddır. Daima qarnını doyurmaq yeri axtaran adam bu fıkirdedir ki, süfresi boş qalmasın. Rengareng süfreler düzeltmek üçün fikirlerini cem etmişdir. Odur ki, diger işlerde fikri perakendedir.

6.Diger tesir haqq ve heqiqetin müdafiesidir. Daim nefsi tike dalınca olanlar haqqı müdafie etmek iqtidarında deyildirler. Çünki onlar asılıdırlar. Lakin o adam ki, azla qane olandır, onun üçün dolanışığının çetin ve ya asan keçmesi mühüm deyildir, haqqın müdafiesi mühümdür.

O öz azına qanedir. Ona göre de her yerde haqqı müdafıe edir. Çoxa tamahı olan ise tamahı üzünden haqqın müdafiesine deyil, özü üçün almağa can atır.

Bütün bu dediklerimizden melunı olur ki, insan bu dünyada özbaşına olmamalı, bütün insanlığa xidmet eden qayda-qanunlara tabe olmalı, müveqqeti heyatın aldadıcı rengarengliyine deyil, ebedi heyatın heqiqi, real çöhresine üz tutaraq onu bezemek, zinetbndirmek üçün çalışmalıdır.

<< 1 2 [3]