ey Mehemmedin (s) Ehli-beyti! Men bir esirem, mene ehsan edin ki,
Allah da size ehsan etsin!»
Onlar o gece de çöreklerini esire vermekle öz iftarlarını su ile
açdılar.
Seher açıldı. Eli (Allah ondan razı olsun) Hesen ve Hüseyni özü ile
birlikde Resulullahın (s) hüzuruna apardı. Resulullah (s) onların aclıqdan
quşlar kimi titrediklerini görüb buyurdu: «Ey Ebul Hesen, sizi bu
veziyyetde görmek menim üçün çox çetindir!»
Sonra Peyğember (s) onlarla birlikde Fatimenin (Allah ondan razı olsun)
yanına geldi. Onlar Fatimeni aclıqdan qarnı beline yapışmış halda mehrabda
ibadet eden gördüler. Hetta onun aclıqdan gözleri bele içeri
batmışdı. Peyğember (s) onların bu halına çox narahat olub, kederlendi.
Ele hemin vaxtda Cebrayıl Peyğembere (s) nazil olub dedi: «Ey Mehemmed,
al bunu, Uca Tanrı senin Ehli-beytine hediyye etdi.»
Hezret Mehemmed (s) dedi: «Ey Cebrayıl, neyi alım?» Bu anda Cebrayıl
«Hel eta elel insan» suresini ona qiraet etdi.

<< 1 ... 7 8 [9]