Sed ibn Übade ve eshabından bir neçe neferle birlikde onun evine geldiler. Tövşüyerek can veren halda olan uşağı o hezretin yanına getirdiler. Peyğemberin (s) gözlerinden yaş axmağa başladı. Sed dedi: Ey Allahın Resulu! Men neler görürem!?

O Cenab (s) buyurdu: "Bu, (ağlamaq) Allahın bendelerin qelbine qoyduğu bir rehmet ve ütufetdir ve Tanrı tekce öz rehmli, mehriban bendelerine rehm edib bağışlayacaqdır" ("Sehih"i-Buxari, 4/3 ve 191; "Sehih"i-Müslim, Kitabul-cenaiz, 2/ 636, 11-ci hedis; "Sünen"i ibn Davud, Kitabul-Cenaiz, 3/193, 3125-ci hedis; "Sünen"i-Nisai, 4/22; "Müsned"i-Ehmed, 5/204, 206 ve 207).
4. Peyğemberin (s) emisi Hemze üçün ağlaması:

İbn Sedin "Tebeqat", Vaqidinin "Meğazi", Ehmedin "Müsned" ve xülefa mektebinin diger kitablarında revayet olunur: - Allahın Resulu (s) Ühüd döyüşünden sonra Ensara mexsus evlerden öz şehidlerine çekdikleri ah-nale seslerini eşitdikde gözleri yaşla doldu, ağlayaraq buyurdu: "Amma Hemzeye ağlayan bir kimse yoxdur!" Sed ibn Meaz bu sözü eşitcek beni Ebdül-eşhel qebilesi qadınlarının yanına gedib onları (Peyğemberin yanına, ona başsağlığı vermek ve Hemzeye ağı demek üçün) devet etdi. Peyğember (s) onlara dua ederek yola saldı. Bu hadiseden sonra Ensar qadınlarından heç biri Hemzeye göz yaşı tökmemişden qabaq öz ölülerine ağlamazdılar ("Tebeqat" İbn Sed, 3/11; "Meğazi" Vaqidi, 1/315-317; "Müsned"i- Ehmed", 2/40; "Tarixi-Teberi", 2/163; "Sireyi-İbn Hişam", 3/50; "Usdul-Ğabe"de İbn Esir, Hezret Hemzenin şerhi halında ixtisarla vermişdir).
5. Peyğemberin (s) Mute döyüşünde şehid olanlara ağlaması:

"Sehih"-Buxaride revayet olunur: Peyğember (s), Zeyd, Cefer ve İbn Revahenin (nece şehid olmalarını) hele onların xeberi gelib çatmamışdan önce, camaata tesvir ederek buyurdu: "Zeyd bayrağı qaldırdı, zerbe alaraq şehid oldu! Sonra Cefer bayrağı ele aldı. O da şehid oldu! Ondan sonra ise bayrağı İbn Revahe götürdü ve o da şehid oldu". Peyğember (s) bu sözleri buyurduğu vaxt gözlerinden yaş axırdı!" ("Sehih"i-Buxari, 2/204;

<< 1 2 [3] 4 5 ... 10 >>