"el-Bidayetu ven-nihaye", İbn Kesir, 4/255; "Sunenul-Kubra", Beyheqi, 4/70; "Ensabul-Eşraf", 2/43; İbn Ebil-Hedidin "Nehcül-Belağe"ye şerhi, 15/ 73).
6. Peyğemberin (s) Cefer ibn Ebi Talibe ağlaması:

"İstiab", "Usdul-Ğabe", "Esbabe", İbn Esirin "Tarix"i ve Xülefa mektebinin diger kitablarında olan bir revayetin qısa mezmunu beledir:

"Cefer ve eshabı şehadete çatandan sonra, Allahın Resulu (s) onun evine getdi ve onun övladlarını yanına çağırdı, gözlerinden yaş axan halda onları qoxuladı, (nevaziş gösterdi). Ceferin zövcesi Esma dedi: -Atam-anam size feda olsun, sizi nedir ağladan? Olmaya, Ceferden ve yoldaşlarından size bir xeber çatıbdır? Peyğember (s) buyurdu: "-Beli, bu gün şehid oldular". Esma deyir: "Men yerimden durub nale çekdim, qadınları ora yığdım. (Sonra) Fatimenin evine daxil olanda, gördüm ki, o, ağlayaraq deyir: Vay emim! Peyğember (s) (bunu gördükde) buyurdu: "Heqiqeten ağlayanlar gerek Cefer kimiler misalında olanlara ağlayalar" ("Tarix"i İbn Esir, 2/90 ve yuxarıda deyilen kitablarda Ceferi Teyyarın şerhi halı).
7. Peyğemberin (s) anası Amenenin qebri üste ağlaması:

"Sehih"-Müslim, "Müsned"i-Ehmed, "Sünen"i-Ebi Davud, Nisai ve İbn Macede revayet olunur (Bu ibare Müslimin "Sehih"inden götürülübdür).

Ebu Hüreyre deyir: "Peyğemberi-Ekrem (s) anasının qebrini ziyaret etdi ve ağladı, yanındakıların hamısını da ağlatdı" (Müslimin "Sehih" kitabı, 2/671, Kitabul-cenaiz, 108-ci hedis; "Müsned"i-Ehmed, 2/441; "Sünen"i-Nisai, 4/ 90; "Sünen"i-İbn Mace, 1/ 501, 1572-ci hedis.).
PEYĞEMBERİN (s), NEVESİ HÜSEYNE (e) AĞLAMASI

1. Ümmül-Fezl hedisi:

"Müstedrek" Sehiheynde, İbn Esakirin "Ta-rix"inde, "Meqtel"i-Xarezmide ve xülefa mektebinin diger kitablarında bele yazılıbdır: -Harisin qızı Ümmül-Fezlden revayet edirler ki, o Allah Peyğemberinin (s) hüzuruna gedib dedi: -Ey Allahın Resulu! Keçen gece men, xoşagelmez bir yuxu gördüm! Buyurdu: "Ne görmüsen?" Dedi: -Çox çetindir! Buyurdu: "Ne idi?" Dedi: -Gördüm ki, ele bil sizin bedeninizden bir tike

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>