qopur ve menim eteyimde qerar tapır! Allahın Resulu buyurdu: "Yaxşı bir şey görübsen; Fatime – inşallah-bir oğlan uşağı dünyaya getirecek ve senin qucağına qoyulacaq". (O xanım deyir): Ondan sonra, Peyğemberin buyurduğu kimi – Fatime, Hüseyni dünyaya getirdi ve onu menim qucağıma qoydular. Bir gün Allahın Resulunun (s) yanına getdim, Hüseyni Hezretin qucağına qoydum. Bir az sonra diqqeti menden yayındı. Birde gördüm qefilden Peyğemberin (s) gözünden sel kimi yaş axır! Dedim: -Ey Allahın Nebisi! Atam-anam fedanız olsun, size ne oldu!? Buyurdu: "Cebrail görüşüme geldi ve mene xeber verdi ki, ümmetim tezlikle bu balamı öldürecekdir". Dedim: -Bunu!? Buyurdu: "Beli, o, (hetta) menim üçün onun qızarmış torpağından da bir qeder getirmişdi". "Müstedreki-Sehiheyn" kitabının müellifi Hakim deyir: "Bu hedis Şeyxeynin (Buxari ve Müslim nezerde tutulur) şertlerile sehih (doğru) hedisdir, lakin onlar bu hedisi öz kitablarında getirmeyibler ("Müstedreki Sehiheyn", 3/176, bir qeder ixtisarla, 179-da; İbn Esakirin "Tarix"inde, 631-ci hedis, "Mecmeuz-zemaid"de, 9/79; "Meqteli" Xare-zmide, 1/159 ve 162; İbn Esirin "Tarix"inde, 6/230; "Emali"yi Şeceride, 188; İbn Sebbağ Malikinin "Füsulul-mühümme"sinde, 145; "Revzun-nezir"de, 1/89; "Sevaiq", "Kenzul-ummal" ve s. kitablarda gelib).

2. Zeyneb bint Ceheşin revayeti:

İbn Esakirin "Tarix"inde, "Mecmeuz-zevaid"de, İbn Kesirin "Tarix"inde ve xülefa mektebinin diger kitablarında (Bu tebir İbn Esakirin "Tarix"inden götürüüb). revayet edirler ki, Zeyneb deyib: -Günlerin birinde Allahın Resulu (s) menim evimde idi, men de teze yerimeye başlayan Hüseyni saxlayırdım. Bir anlığa ondan qafil oldum ve o, Allah Resulunun (s) yanına getdi. Peyğember buyurdu: "Onu rahat burax". - sonra o qadın dedi: Peyğember (s) namaz qıldı. Hezrete (s) dedim: -Ey Allahın Resulu! Men bu gün sizden bir iş müşahide etdim ki, indiye qeder görmemişdim?!" Buyurdu: "Cebrail menim yanıma gelib mene xeber getirdi ki, ümmetim bunu (övladımı) öldürecekdir". Dedim: "Onda

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 10 >>