Onlar her növ eyib ve nöqsandan uzaq olan beş müqeddes nurlar, vehy xanedanı ve vilayet ailesidirler – Peyğember (с), Eli (e), Fatime (e), Hesen (e), ve Hüseyn (e). Bele bir ailede bir qız uşağı dünyaya geldi. Ezemetli vilayet bağçasına mensub olan bu çiçek, sonralar özünün Allah yolunda sedaqet ve vefası, şücaet ve fedakarlığı, iman ve teqvası, iffet ve sebri, dözüm ve mübarizesi ile bütün Allah yolçuları ve xüsusile, özünün Ehli-beyt (e) davamçısı hesab eden qadınlar üçün ülgü ve nümune olacaqdı. Zeyneb (e) atanın zineti demekdir. Allah terefinden bele adlanan bu qız öz vezifesini yerine yetirmekle tarixin zineti ve ailesinin fexri oldu. Odur ki, Zeyneb (e) adı mehz onun fedakarlığı hesabına hemişe gözel, müqeddes ve ebedidir.


Hezret Zeyneb (e) beş ile qeder Peyğemberle (с) bir zamanda yaşamışdır. Bu müddet onun Peyğember (s) sehabelerinden hesab olunmasına kifayetdir ve bu da bu barede yazılmış kitablarda qeyd olunmuşdur.Bu beş il fürset idi ki, Hezret Zeyneb (e) Peyğemberin (с) mübarek vücudundan sebr ve dözüm hedisini yazsın.


Zeyneb (e), onu gözleyen qemli maceraları uşaq vaxtında yuxuda görüb babası Peyğembere (s) söyleyir. Peyğember (s) onu gözleyen bu hadiseleri tebir edir ki, Elinin (e) yetişdirmesi ve Zehranın (e) qucağında böyümüş olan bu qız özünü hemin hadiselerle görüşe hazır etsin. Bu yuxunu tarixde bele oxuyuruq: Peyğemberin (s) vefatı yaxınlaşırdı. Bir gün Zeyneb (e) onun yanına gelib uşaqlara mexsus şirin dille dedi: «Ey Peyğember (s), bu gece yuxuda gördüm ki, şiddetli bir külek esib bütün dünyanı zülmete qerq etdi. Men küleyin şiddetinden o teref-bu terefe düşürdüm. Axırda mecbur qalıb böyük bir ağacdan yapışdım. Amma külek onu da yerinden qopardı. Men ikinci defe onun bir budağından tutdum, amma o da davam getirmedi. Üçüncü defe onun başqa bir budağından yapışdım, lakin külek onu da sındırdı. Sonra bir-birine yapışmış iki budağa üz tutdum ki, birden onlar da sındı ve men yuxudan ayıldım.»Peyğember (с) Zeynebin (e) yuxusunu

[1] 2 3 ... 6 >>