yanina kecib, yataginin
uzerinde oturur, eli ile Muradida
yanina cagirib gulumseyir.
Muradda Sevincin yanina
gederek ,onun yaninda oturur:
Seni cox sevirem, menim
meleyimsen... Ikimizinde eyni
evde yasamagini cox
isteyerdim… amma, evimizinden
bu cur cixmaqi hec istemezdime..
Sevinc Muradi qucaglayib: Pis
olma…Ikimizde bele olsun istezdik
amma, oldu.. Ailen seni basa
dusecek… Senin yerinde kim
olsaydi bele ederdi deyib Muradin
dodaglarindan operek, bugun
yasadiqlarini bir nece deqiqelikde
olsa unutmaq istedi.
Senan otagina kecerik soyuq dus
qebul eleyib, uzun muddet
penecereden baxdi. Bugun
olanlari fikirlesib, yumrugunu
sixaraq divara cirpdi. Artiq sen
ona mexsussan… Seni cox
sevirdim, amma… amma sen onu
secdin.. Onunla getdin,artiq
istesemde sene yaxinlasa
bilmeyecem,hec kes, hec kim meni
maraglandirmir… Tek senin
sevgin mene bes ederdi deyerek
gozunden axan yasi silib, qapini
doymeden otagina giren anasina
baxdi: Ana, bugun haqqinda
danisacaqsansa, danismaq
istemirem… deyeceklerini ozune
saxla xahis edirem… Zeyneb
derinden nefes alib oglunun
yatagina oturdu:Sevil deye biri
yox idi he? Senan anasina cavab
vermeden, pencereden heyete
baxirdi.Anasida basini asagi
eyerek: Bu gun cox utandim,
Murad o sozleri deyerken…
Zeyneb sozunu bitirmeden
aglamaga basladi. Senan anasina
teref conub: Aglama ana,hec
neye gore pesman deyilem.. Tek
sene bunlari yasatdigima gore
pesmanam. Cox sevirem, aglina
getire bilmeyeceyin qeder cox
sevirem.. Basimi yastiga qoyanda,
o gelir gozumun qabagina. Seher
gozumun acanda yene o gelir
gozumun qabagina… Onu
gorecem deye yatagimdan
sevincle qalxirdim her seher…
Ana men bunlara , bu sozler layiq
deyildim deyerek, anasinin
qabaginda diz cokub, anasini
qucaglayaraq aglamaga basladi.
Zeyneb xanimda gozunden
suzulen yaslari silib:Murad senin
emin oglu idi. Gerek icindeki bu
sevgini yox ederdin… Senan
basini qaldirib

<< 1 ... 107 108 [109] 110 111 ... 169 >>