sesledim. Amma onların mene yazığı gelmedi. Tekce anamın qarnından çıxardılanda onun derinden ah çekdiyini eşitdim. Yavaş-yavaş huşum özümden gedirdi. Bir de meni doğrayan celladın son sözlerini eşitdim “inşALLAH, gelen defe oğul payı verer ALLAH”...
Körpeler onu dinleyib kederlendiler. Saçları qıvrım, yanaqları toppuş, bapbalaca, şipşirin körpe qızlardan biri ayağa durub dedi:
-Bacılar, qardaşlar, men artıq getmeliyem, salamat qalın.
-Getme, seni de öldürecekler. İnsanlar pisdir, analar, atalar amansızdır.
-Hamısı yox. Menim 3 bacım var. Amma bir gün anam ile atamın duasını eşitdim: “Oğlan, ya da qız-ferq etmez. Xeyirli övlad nesib et, Ya Rebbim!”.
-Meni sesleyirler, artıq getmeliyem.
Körpelerden biri de ayağa durdu.
-Gel, bir yerde enek yere. Meni de sesleyirler.
-Seni de çağırır atanla anan?
-He, men bu ayaqları kesilen qızcığazın qardaşıyam. Amma bir neçe ilden sonra yene yanınıza qayıdacam. Bu dünyada her şeyin bir bedeli var ...

<< 1 [2]