Bir gün bir oğlan başqa bir şehere gelir.
O çox yaraşıqlı, terbiyeli ve varlıqlı aileden idi.
Bir gün yüksek mertebeli binanın yanından keçerken hemin binanın ikinci mertebesinde sakitce öz-özüne mahnı oxuyan bir qız görür,
hemin qız başını aşağı eymiş ve sanki uzaqlarda olan biri haqqında oxuyurdu.
Oğlanı qızın gözelliyi heyran edir. O, uzun müddet yerinden terpene bilmir.
Nehayet qızda onu görür ve birden oxumağı dayandırır. Qız utanır ve tez qaranlıq otaqda itir.
Sonrakı gün hemin oğlanın ayaqları ister istemez onu hemenki evin qarşısına getirib çıxardır.
Ve o, dünen gördüyü qızın yenede aynaya çıxması ümidi ile gözleyir. Amma o qızı görmür.
Belelikle o her seher hemin yerde gelib dayanır ve herdefe de o gözel qızı yeniden göreceyine
ümid edir amma her defesinde de görmeden başı aşağı geri dönur.
-Ebes yere gözleyirsiz. – Ve bir gün arxadan boğunuq sesli biri ona deyir.
- Niyeki ?- qorxaraq cavab verir hemen genc.
- Bax artıq 16 ildirki, ALLAH menim qonşum Seferi cezalandırıbki onun qızı Yasemen elil arabasına möhtacdı.
Düzdür, qız çox gözeldi ama ne olsun ömür boyu o kresloya mehkumdu.
Sizde daha öz yolunuza gedin ve özünüzüde ömrünüz boyu o kresloya mehkum etmeyin.
Oğlan sakitce gözünü qızın penceresine dikdi ve biraz fikirleşdikden sora var gücüyle qışqırdı.
-Yasemen, men bundan sora hergün, lazım olsa illerle bezmeden gelib burda seni gözleyecem.
Sen menimle evlenmeye razılıq verenecen seni burda gözleyecem. – ve o xoşbext evine getdi.
Seheri gün o yenede geldi ve belelikle o bunu hergün etdi.
Aylar, iller keçdi ama oğlan hergün ümidini itirmeden o yere gelmeye davam etdi ve ordakı heç bir qonşu
bir gün bele olsun hemin oğlanı qemli görmediler.
O dediyi sözlerden ve o qızı heqiqeten sevdiyinden çox emin idi.
Ve nehayet möcüzeli gün baş verdi ve onun sebirsizlikle gözlediyi o gözel qız onun görüşüne çıxdı ve ona razılıq verdi.

Kim ne deyirse desin SEVGİ hemişe möcüzeler yaradır.