Saleh (e) Allaha dua etdi ve Allahın möcüzesi ile dağın içinden qırmızı rengli, qarnında balası olan bir deve çıxdı. Semud qövmünün gözü qarşısında dağın arasından çıxan hemin deve menem.
Hezret Saleh (e) onların isteyini yerine yetirmekle öz peyğemberliyini hamıya sübut etse de, bir neçe kasıb insandan savayı heç kim ona iman getirmedi ve onunla düşmençiliklerini davam etdirdiler.
Hezret Saleh (e) mene işare ederek camaata bele buyurdu: «Bu deveni otlamaq üçün çemenliye buraxın. Şeherin suyu sizinle deve arasında bölünmelidir. Sudan bir gün siz, bir gün ise deve istifade etmelidir. Eger bu deveye zerer yetirseniz, Allahın ezabına düçar olarsınız».
Men sudan içdiyim gün şeherin camaatına bol süd verirdim. Lakin buna baxmayaraq, Semud qövmü şeherin suyundan mene vermeye xesislik etdi. Çünki onlar başa düşürdüler ki, men Allahın möcüzesi olduğum üçün menim varlığım insanları Saleh (e) peyğembere daha da yaxınlaşdırır. Bu sebebden Semud qövmü meni öldürmek qerarına geldi.
Günlerin bir gününde men körpe balamla çeşmeye su içmeye getdiyim zaman, bir deste insanın pusquda durduğunu gördüm. Onlardan biri ayağıma ox atdı. Men hemin oxun ağrısından feryad ederek yere yıxıldım. Onlar üzerime hücum çekerek, qılıncla meni amansızcasına öldürdükden sonra heç bir narahtçılıq keçirmeden hezret Salehin (e) yanına gelerek istehza ile dediler: «Ey Saleh (e), biz senin deveni öldürdük. Eger sen heqiqeten Allahın elçisisense, yubanmadan Allahın ezabını bize gönder». Hezret Saleh (e) onlara bele cavab verdi: «Men bu heyvana eziyyet vermemek barede size xeberdarlıq etmişdim. Allahın emrinden çıxdığınıza göre İlahi ezab üç günden sonra size nazil olacaq. Eger bu üç gün erzinde tövbe etseniz, ezabdan amanda qalarsınız».
Hemişe olduğu kimi bu defe de bütperestler Salehi (e) mesxere ederek, dediyi sözlere güldüler.
Saleh (e) İlahi ezabdan amanda qalmaq üçün öz ailesi ve ardıcılları ile birlikde yaşadıqları şeheri terk etdiler.
Nehayet, İlahi

<< 1 [2] 3 >>