utanıram. Men ölende Ramize xeber ele, bir parça torpaq tapıb meni basdırsın. Ne qebrimin üstünü götürtdürsün, ne de meclis versin. Heç biri lazım deyil. Ikinci xahişim de budur ki, evimi satmayın. Onu telebelere ancaq telebelere kiraye ver. Pulu da halal xoşun, ata malın kimi xercle. Senden başqa heç ne istemirem.

Bu, bir növ Semedin vesiyyeti idi ve Semed bunları deyenden sonra xeyli rahatlaşdı. Sonar eve qayıdıb yerine uzandı.
Vallah, tenhalıq da bir şey deyilmiş. Nahaqdan demeyibler ki, aslan da tenha olmasın. Ne olardı ki, evlenerdi, uşaqları olardı… Semed işden qayıdıb qapını döyür… gelini qapını açıb paltosunu soyunmaqda ona kömek edir. Bay, qızı da burdaymış ki… Qızı, kürekeni, oğlu ile salamlaşır, nevelerini öpür. Sonra gelib bir neçe il evvel dünyasını deyişmiş heyat yoldaşının divardakı şeklinin qabağında dayanıb bir neçe deqiqe baxır. Bu müddetde qızı ile gelini süfreni hazırlayırlar. Sonra bütün aile mehriban-mehriban yemek yeyirler… Gözel xeyallardır, ancaq heyif ki, ancaq xeyallardır. Tezlikle Semed yuxuya getdi…

Yene seher saat altı oldu. Yene seher açılmağa başladı, amma Semed durmadı. O, bir daha durmayacaqdı. O, bir daha sınmış şüşesinin yerine kardon yapışdırdığı pencereden bayıra baxmayacaqdı, seherin gözelliyini görmeyecekdi. O, bir daha qonşusunun arvadını söydüyünü eşitmeyecekdi. O, bir daha auditoriya qabağında mühazire oxumayacaqdı. O, bir daha qebul komissiyasında oturub imtahan götürmeyecekdi.

Ders dediyi minlerle telebe onu hörmetle xatırlayacaqdı. Çünki bu telebelerin hamısı Semedin xetrini heqiqeten çox isteyirdi. Indi professor olsa da Semedin ona telebe vaxtı etdiklerini unutmayan Ramiz Beylerov onu hörmetle defn etdirecekdi, meclis verecekdi, qebrinin üstünü götürtdürecekdi. Rektor da, başqa müellimler de onu hörmetle yad edecekdiler. Bu il qebul komissiyasında qalıb imtahan götüren Füruze müellime de yayın cırhacırında qaldığına göre yox, Semed müellimin öldüyüne heyfslenecekdi. Axı, onu herif olduğu üçün yox,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>