Saat 10-na qalmış ona zeng etdim.

- Sabahınız xeyir, İntiqam müellim, menem Sevda!

- Çox sağ ol ,gözelçe sen necesen, deyesen ağıllanmısan? ha.. ha.. ha..

- He, İntiqam müellim, istemirem, mene göre Şahine pislik olunsun, ne vaxt isteseniz görüşe bilerik!

- Heee, gözelçe bu yenillik oldu, teze yenilik, amma, bu gün vaxtım yoxdu, belke sonraya qalsın.

-Yox, yox İntiqam müellim, hem evde heç kim yoxdur, hem de Şahinde burda deyil, yaxşı vaxtdır.

- Yaxşı, onda, gerek özün gelesen, menim seni götürmeye vaxtım olmayacaq, işim var, bir taksi tutub gelersen, qoruxma, pulunu artıqlaması ile verecem. Merdekana gelersen, Aslan Zamanov küçesi 13, Arzu şadlıq evinin arxası, kimden soruşsan deyerler.

Axşam saat 5-de gözleyirem, birden alladarsan ha? ha ..ha….ha

Danışdıqdan sonra özümde bir az rahatlıq tapdım. İntzarla vaxtı gözleyirdim.

- Beli,”İlan” bu yenilik oldu. Özü de tep-teze yenilik olacaq, qatı açılmamış. Men daha senin üçün teze yenilik deyilem, artıq köhnelirem, seni unamadığın bir yenilik gözleyir. Ömür boyu seni terk etmeyecek, bu yenilik.

Saat 5-e qalmış dediyi ünvana çatdım. Heyecandan tir-tir esirdim. Qorxub –çekinme ne idi bilmirdim. Artıq menimki qorxmaqdan-çekinmekden keçmişdi. Darvazanın zengini basdım. Ses-soraq çıxmadı, qapını iteleyende açıldı. İçeri keçdim, heç kes gözüme deymedi. Pillekenlerle yuxarı qalxdım. İkinci mertebeni qalxanda yemeklerin etri meni vurdu. Demek, ”alçaq ilan“ “kef-damaq meclisi” qurub. Otağa girende stolun üstü müxtelif cür yemek ve içkilerle bezedilmişdi. Otaqda heç kesi görmedim. Ele bildim yene meymunluq edir. Stolun baş terefine boylandım, onu yere serilmiş gördüm. Ağzından qan axıb döşemenin üste tökülmüşdü. Qanın döşemenin üzerinde qurumasından hiss olunurdu ki, çoxdan ölüb.

Bir anlıq xeyala getdim, demek bu ilan çox insanların heyatını zeherleyib! Geri dönüb çıxmaq istedim, ayaqlarım sözüme baxmırdı. Ele bil döşemeye perçimlenmişdi. Bu an, gözüm stolun üstünde ki, şekile

<< 1 ... 9 10 [11] 12 >>