sonra deniz kenarı parka çıxmışdıq. Bir xeyli gezib-dolandıq. Birden Şahin ayağını saxladı: üzüme baxıb, bilirsen Sevda bir teklifim var, icaze verirsense?

- He, buyur dedim:

- Men seninle nişanlanmaq isteyirem, evden de deyirler, daha subaylığın daşını atmaq vaxtıdır! sen ne deyirsen?

- Sen nece meslehet görürsen elede et, deyib, başımı aşağı salıb, dodaqaltı qımışdım!

Meslehetleşdik, bir neçe günden sonra, bizim qapımıza elçi geldiler.

Biz nişanlandıq, meslehet olundu ki, toyumuz Şahin ev alandan sonraya qalsın.

O günden sevincimin üste bir sevincde geldi. Bütün xeyallarım geleceyin üzerinde qurulmuşdu. Özümü xoşbext bir evin xanımı, xoşbext bir ana kimi xeyallarımda canlandırırdım. Her an Şahinle nece yaşayacağımızı, nece işleyeceyimizi, körpelerimiz dünyaya geldikden sonra onların nece qayğısını çekeceyimizi, onları nece böyüdeceyimiz haqqında düşünürdüm.

Men işe qebul olunandan bir neçe gün sonra Şirketin prezidenti İntiqam müellim işimle maraqlanmaq behanesi ile, meni kabinetine çağırtdırdı. Evvelce işimle maraqlandı, sonra atmacalar atdı.

Üzüne ters-ters baxdım.

Dişini ağardıb:- xetrine deydimse bağışla….

- He… Şahinle münasibetin necedi?

- Men, eladır! dedim.

Sifetinin deyişdiyini hiss etdim.

Başqa sualınız yoxdursa gedim.

Dilucu ” get “dedi.

Onda, ”sağ ol”, deyib kabinetden çıxdım.

Ondan sonra bir neçe defe üz-üze geldik, her defe bir atmaca atırdı. Çox vaxt fikir vermirdim. Fikir vermeyende de it kimi öceşirdi.

- Menimle yaxın olmaq isteyirdi . Ona göre de, yeni behaneler, yeni uydurmalar axtarırdı.

Bir defe ona ağır söz deyib, şirketi terk eledim. İşden çıxmaq fikrine düşdüm. Sonra fikrimden daşındım. Hem qürurum imkan vermedi, hem de Şahinden uzaq olmaq istemedim. Eline imkan düşende hamını zeherleyirdi. En çox da qadınlara qarşı sert davranırdı.

Yetene yetir, yetmeyene de bir daş atırdı.

Bu xasiyyetine göre hamı ona “ilan” deyirdi. Bizimle hemyaşıd olardı. Ne ağıla-kamala,

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 12 >>