menim elimde su içimi kimi bir şeydir. Amma, onu sen xilas ede bilersen, onun talehi senin elindedir.

- Nece?

- Gerek razılıq veresen!

- Neye?

- Yaxşı bir yerde görüşmeye razılıq veresen, yoxsa senin mehebbetine qurban gedecek .Düşün, ne vaxt istesen qulluğunda hazıram.

- “Alçaq ilan” deyib, üzüne bir sille çekdim.

- Ne deyirsen de, sonra özün yalvaracaqsan!

Qapını möhkem vurub çıxdım. Birbaşa eve geldim. Yaxşı ki, evde heç kes yox idi. Otağıma keçib yerime uzandım. Artıq bu ilanın meqsedini anladım. Mene göre Şahine tele qurub. Yazıq Şahin haradan başa düşe bilerdi! Yox, men istemerem Şahin mene göre, heç neden xebersiz, bu qeder eziyyet çeksin. Mütleq intiqamımı almalıyam. Sehere qeder ilan vuran yatdı, men yatmadım. Ele bil yerime qor dolmuşdu, yerimde eşelenirdim. İlk yadıma düşen atamın tapançası oldu. Onu mütleq gebertmeliyem. Ele bil bir az rahatlandım.

Yaxşı ki, atamgili, yaxın dostu, uzaq rayonda ailelikce toya devet etmişdiler. Hamımız getmeli idik. Men xeste olduğumu bildirib, getmeyeceyim dedim. Yol uzaq olduğundan sübh tezden çıxdılar. Bu menim üçün göyden düşme oldu. Atamgil çıxandan sonra gedib silahı götürdüm. O yanına, bu yanına baxdım. Yox, onsuz da atamın başı belada olacaq, silaha göre de elave bir bela getirmeyim. Birde ki, bu ölüm onun üçün şerefli bir ölüm olar! O, meni rüsvay edib, men onun başına ele bir rüsvayçıliq getirecem ki, o ölene kimi bu rüsvayçılıqdan qurtula bilmeyecek!

En yaxşısı onu sünnet etmekdir, dibinden, tertemiz! Görünür müselman sünneti onu ne müselman, ne de insan ede bilmeyib. Men ona”intiqam sünneti” edecem. İntiqama ”intiqam sünneti“ edib, sonra da tecili tibbi yardımı çağırmaq idi fikrim, qoy ölmesin. Belece yaşasın, meni tam qane edirdi, bele yaşamağı. Gedib aptekden bir cerrah neşteri aldım. Artıq men, her şeye hazır idim. Birce vaxtı gözleyirdim ki, saat 9-10 olsun, ona zeng edib ,onunla görüşmeye razı olduğumu deyim. Ele bil vaxtda donmuşdu, saatın eqrebleri ireli getmirdi.

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 >>