40 ölçülü geyinir.
Bu defe ticaret merkezinden çıxanda özünden memnun idi, ad günü olmasa da, yoldaşı üçün hediyye almağın çox yaxşı fikir olduğunu düşündü. Acımışdı, yaxınlıqdakı türk kafelerinin birine girib mimoza salatı ve meyve suyu sifariş etdi. Formasını itirmemek üçün çox yemek istemirdi. Onsuz da arıq deyildi, erin daim xoşuna gelmek asan mesele deyil. Yemek gelene kimi kafeye göz gezdirdi, bir neçe defe olmuşdu burada. Buranın en xoşladığı ceheti içki verilmemesi ve siqaret çekmeyin qadağan olması idi. İçki içib siqaret çeke-çeke qışqırbağırla şit söhbetler eden kişilerle bir kafede nahar etmekden zehlesi gedirdi. Divarlardakı kiçik ölçülü peyzaj resmlerini seyr ederken kiçik birneferlik stol arxasında oturmuş oğlanın ona baxdığını gördü. Nezerleri qarşılaşanda oğlan gülümsündü, amma bu gülümsünmek onun aleminde “irişmek” sayılırdı. Acıqla üzünü çevirdi.

Yemeyini yarı etmemiş bayaqkı oğlan elindeki yemek boşqabı ile ona yaxınlaşdı:
– Salam.
Salam götürmemeyin medeniyyetsizlik olduğunu düşünse de, onu cavabsız qoydu.
– Olar sizinle oturum? Tek yemek mümkün deyil e. Siz de teksiz, men de.

O hemişe düşünürdü ki, qadın mütleq kişilerin diqqet merkezinde olmalıdır; gözel olsun, çirkin olsun, ferqi yoxdur – qadın her yaşda ve her görkemde kişilerin xoşuna gelmelidir. Kişiler qadına kompliment demeli, lütfkarlıq göstermelidirler. Odur ki, heç tanımadığı kişilerin bele diqqeti ona her zaman xoş gelirdi. Amma indi elindeki çengeli yere qoyub özüne xas olmayan qeribe bir temkinle dillendi:
– Bura baxın, cavan oğlan, men erli qadınam. İmkan verin, oturub bir tike çöreyimi yeyim.
Oğlan üzündeki yapma tebessümünü ve özünü yığışdırdı:
– Bağışlayın, xanım, bilmedim, bağışlayın.

Suyu süzüle-süzüle aralanan oğlanın dalınca baxıb düşündü ki, aileli olmaq ne yaxşı şeydir ve zövqle gülümsündü.
Kafeden çıxanda eve avtobusla deyil, piyada getmeyi qerara aldı: “İyirmi deqiqelik yoldur, yemekden sonra piyada gezmeyin xeyri var”.

Evine yaxın bir

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>