erzaq mağazasından şampan, suyun içerisinde yandırılmalı olan ürek formalı şamlar, yüngülvari qelyanaltı üçün bir neçe erzaq aldı. Eve çatanda qeribe bir rahatlıq ve yüngüllük vardı daxilinde.

Evi bir az seliqeye saldı. Duş alıb, saçlarını fenledi. Axşama az qalırdı. Ona romantik görkem veren sürmeyi, sinesi açıq donunu geyindi. Eri üçün aldığı qara köyneyi hediyye paketine qoydu. Hazırladığı qelyanaltını, aldığı şampanı, qedehleri süfreye düzdü. Ürek formalı qırmızı şamları yandırıb işığı söndürdü, qedehlerin ikisine de şampan süzüb, DVD pleyeri işe saldı; Gareth Gatesin “Unchained melody”si otağın romantik ab-havasına bir az da gözellik qatırdı.

Qalırdı birce erinin eve gelmesi. Her şeyi planlaşdırmışdı; eri eve giren kimi, boynuna sarılacaq, istenilen kişini ehtizaza getirecek ehtiraslı bir sesle “xoş geldin, canım”, – deye qulağına astaca pıçıldayaraq, elinden tutub masaya yaxınlaşdıracaq. Şampan qedehlerini yavaşca toqquşdurub nefes-nefese olduqları halda bir neçe qurtum şerab içecekler. Eri teeccübünü gizlede bilmeyib ne ise soruşmaq isteyende şehadet barmağı ile dodaqlarına toxunub “ssssss”, – deye susduracaq onu. Erinin boynuna sarılıb reqs etmeye başalayacaq, eri onun temasından, etrinden mest olacaq, belini möhkem-möhkem qucaqlayıb reqs etdiyi qadınını öpmekden saxlaya bilmeyecek daha özünü. Sonra… Qelyanaltı daha sonraya qalsa da, olar…

Deqiqeler keçdikce pleyerdeki romantik melodiyalar bir-birini evezleyirdi. O, herden saata, herden de el telefonunun displeyine baxırdı – birden gelen zengi eşitmemiş olar deye. Amma narahat deyildi, sadece xefif bir yorğunluq, belke de, üzgünlük vardı canında. Şampan qedehlerinden birini götürüb pencerenin qarşısına keçdi. Bir qurtum alıb, üzbeüz binadakı menzilleri seyr etmeye başladı; çoxununun işıqları yanırdı. Düşünürdü, göresen, bu işıqları yanan menzillerde hamı xoşbextdirmi, yoxsa ele?.. Yeqin ki, yox, her evde xeste de ola biler, tenha da, bedbext de… Amma her halda, xoşbextlerin daha çox olduğuna

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>