basima firlanir. Sragagun ikisi de ha illah eledi ki, sen de yigis bizimle gedek, razilasmadim...
- Menim de saqqizimi ogurlamaq istediler. Dedim, bu defe yox, yengide, insallah, hamiliqla gederik.
Eyvandan esidilen Ekremin shen qehqehesi arvadlarin sohbetini kesdi. Feride bir anliga isden ayrilib, sevincek xeber aldi:
- Ne olub ki, orada?! Niye gulursen?..
Ekrem uguna-uguna qadina teref dondu:
- Shahine...at fiqurunun yolunu oyredirem, sorusur, bes dayca nece yerimelidir?..
Feride mezemmet qarisiq bir ferehle ogluna baxdi, ister-istemez qimisdi:
- Sheytansan, hey tayin yoxdur!
Emelinden qanadlanan Shahin atilib Ekremin boynundan asildi. Sonra ureyinden ne kecdise, birden-bire qaslari catildi, sifeti ciddilesdi; meyus halda, usaq sovqi-tebiiliyi ile maraqlandi:
- Sen dogrudan menim atamsan?..
Ekrem Shahini koksune sixdi:
- Beli! Sen de menim oglumsan.
- Davadaydin, celmisen?
Ara qapidan onlarin sual-cavabi Feridenin qulagina catsa da, ozunu esitmemezliye qoymusdu.
- Evvel Esref idi adin, sora Ecrem nosun oldu?
- Men adimi deyisdim ki, dusmenler meni tanimasin.
- Onu da anam mene danisib... Bes biz oz evimizden bura nosun kocduk?
- Bura ona gore kocduk ki, sen sabah boyuyende mektebe getsen, yolun yaxin olsun. Basa dusdun? O evi de nenene verdik.
- Icisi de bizimdi! Oyda da nenem vay, buyda da! - Shahin totuq ellerini sappildada-sappildada Ekremin qara cesmeyine baxdi. - Ata, senin cozlerin niye beledi?
- Men oz gozlerimin isigini usaqlara bagislamisam, oglum.
- Indi cormursen?
- Gorurem... Bax, senin saclarin qapqaradir. Burnun findiga oxsayir... Dodaqlarin qirmizi...
Shahin ovcu ile tez onun agzini qapadi:
- Yox! Buynumu duz demedin!? - O, stol ustundeki shahmat taxtasindan at fiqurun goturub sorusdu. - He! Eyem bilsen bu nedi?
Ekrem barmaqlarinin ucu ile fiqura toxuncaq, dedi:
- Daycadir!
- Duzduy! Bes bu nedi?
Shahin indi de "topu" gosterdi.Ancaq dala cekilib, onu uzaqda tutdu, Ekremin elini

<< 1 ... 81 82 [83] 84 85 ... 96 >>

~miskam~ [OFF] (31.01.2013 / 12:23)
uydaaa ne qedddedii
amma maraqliydiiiiii