edib on-on beş deyqe danışmaq olar, qoy görsün ki, indiden diqqet gösterirem ona. Qoy böyüsün, sonra severem onu. Amma indi böyük memuniyyetle ayaqlarından öperdim, – dostum heç cüre yüngülvari sevgi maceraları arzusunu başından çıxara bilmirdi.
- Düzünü de, dizden yuxarı, yoxsa dizden aşağı? – mende de az yoxuydu, bir yandan onu bu işden çekindirmeye çalışırdım, amma arada bele atmacalarla, suallarla onu qızışdırırdım.
- Her ikisini.
“Men de öperdim ayaqlarından,” – sakitce fikirleşdim ve derinden nefes aldım…
Düzü, dostumu qınamaq da olmazdı. Olya ile bağlı ehtiraslar baş verende men aspirant idim, orta mektebde 8-9-cu siniflere cebrden ders deyirdim. Şagirdlerimin içinde “olya”ların bezileri artıq nimfetkalıq dövrüne qedem qoymuşdular. Men yaraşıqlı olmasam da, çirkin de deyildim, seliqeli geyinirdim, XS-le etirlenib sinfe girirdim. Seriallara baxan, erotik jurnallar oxuyan, bezense bloklarda öz sinif yoldaşları ile öpüşen bu nimfetkaların bezileri mene söz atmaqlarından qalmırdılar.
Sekkizinci sinifde oxuyan Alyona ise bir defe dersin ortasında ele uşaqların yanında mene güle-güle dedi: “Али Мусаевич, приходите ко мне ночью, дома у нас никого не будет, уверяю вас.” (“Gece menim yanıma gelin, sizi inandırıram evimizde heç kes olmayacaq”.) Uşaqlar gülüşmeye başladılar, mense dilim topuq çala-çala “Как тебе не стыдно?! Как ты можешь говорить такие вещи на уроке?” (“Utanmırsan?! Dersde bele şey demek olar!”) – guya bunu danladım. Uşaqlarsa pıqqapıq gülüşdüler. Alyonanın şıltaqcasına dediyi sözler huşumu az qala başımdan çıxarmışdı, bir müddet bu sözlerin tesiri altındaydım. Hemin sinfe girende o qızı görüb heyacanlandığımdan tez-tez udqunurdum…

***
Bir defe de bazar günlerinin birinde seher, bu defe ona qalmış telefon zengine oyandım:
- Günorta Bakı restoranında görüşmek lazımdı, tecili bir mesele var, – dostum sakit sesle dese de sesindeki yüngül titreyişi o deqiqe hiss etdim.
- Ne tecili iş?! – heyacanla soruşdum, amma restoran

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 >>