(xolodnıy borş) dadlı çıxmışdı, – üstelik, bize hörmet elameti olaraq heç bir yemeye donuz eti vurmamışdı. (Guya biz, araq xesteleri, zina düşkünleri dini qadağaya sadiq Allah bendeleriydik).
Dostumun gözleri oynayırdı, o deqiqe başa düşdüm ki, Olyanı axtarır, daha doğrusu, onu görmek isteyir, amma çekinir, cüret eliyib ata-anasından soruşa bilmir ki, Olya hardadır, gelecekmi. Dostum divardakı saata baxdı, bizim dilde yavaşca onunla mezelendim:
- Saata niye baxırsan? İndi gelmemişik?
Sualımı qulaqardına vurdu.
- Hmm, bilirem, bilirem, niye ele narahatsan, – dedim.
- Bilirsense mumla. Demeye ehtiyac yoxdu.
Nataşa elinde böyük qabda plovu (qarasıyla bir yerde) metbexden getirdi.
- Yeqin ki, xoşunuza gelecek. Azerbaycanlı qadınlar kimi bacarmasam da, her halda düşünürem, pis çıxmayıb.
- Siz neinki Azerbaycan, bütün xalqların xöreklerini bişirmek qabiliyyetinde olan qadınsınız, Natalya Vasilyevna, – zehmetkeş rus xanımına kompliment dedim.
Kompliment özüne de, erine de lezzet eledi. (Ümumiyyetle, bir şeyi deyim ki, rus kişilerinin ekseriyyeti dost-tanışları xanımlarına kompliment deyende özlerini az qala dünyanın en xoşbext adamı hiss edirler).
- Ela, ela. Görürsen, Nataşa, esl şerq adamıdı Alik, gördün, nece meharetle dedi, – Lyoşa el çalmağa başladı. – Bele gözel komplimentden sonra, Nataşenka, – deye-deye hamımızın badelerini doldurdu, – hamımız ayağa qalxmalıyıq.
Ayağa qalxdıq, başım azca herlense de ayaq üste dura bilecek haldaydım.
- Menim eziz Nataşam, – Lyoşa boğazını arıtladı. – Menim gözelim ve sevgili qadınım.
- Qoy sizin sevginiz ebedi meşel kimi yansın, – tez elave eledim.
- Oho, aferin, – Lyoşa mene baxıb baş barmağını gösterdi, – Nataşenka, men xoşbextem ki, senin kimi, Alik demişken, müqayise olunmaz, tekrarolunmaz gözel arvadım var.
Nataşa razılıq elameti olaraq başını terpetdi. Lyoşa sonra arvadına “Nataşenka, bir deyqeye aralan, dostlara bir söz deyecem,” – deyib her ikimizi yanına çağırdı,

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 19 >>