Eli, menim sevgilim idi. Amma
her şey çox qarışdı. Ne ise bir
sehv baş verib. Neçe il onu
tanıyırsan ?
Leyla:
- Üç il tamam olacaq. Biz heftenin
cüt günleri bu dama çıxardıq.
Tek günleri işe gederi.
Aysel :
- Men de onunla bir ildir tanışam.
Onunla tek günler görüşürdüm.
Cüt günler güya işi var idi. Amma
eslinde seninle görüşürdü! O
bizim ikimizi de aldadırdı.
Leyla :
- Eclaf !!! Keçen hefte demişdi ki,
yeni mahnı yazmaq isteyir adı
“Aysel” . Senin adın nedi ?
Aysel başı ile tesdiqledi. Leyla
dedi :
- Demeli ikimizle de oynayırdı.
Eclaf! Men de ona göre özümü
atmaq isteyirdim. Alçaq!!
Yalançı ! Fırıldaq! Deyirdi ki,
evleneceyik .Özü de senin kimi
qızlarla fırlanırdı.
Leyla damın ortasında oturub
dizlerini qucaqlayıb ağlamağa
başladı:
- Hhh..hhh … Hemişe bele olur.
Gözel oğlanlar sadelöv qızları
aldadır. Nece ona inanırdım? Ele
bilirdim ki, en yaxşı oğlan odur.
Ele bilirdim ki, sevir meni. Amma
eslinde yalançının biri idi. O
mene layiq deyildi. Zibil ..Yaxşı
oldu, öldün. Yaxşı oldu sene..Meni
oyuncaq kimi oynadırdın.
Aysel de hönkürüb ağlamağa
başladı. Bir anın içinde bir illik
sevgisi nifrete çevrilmişdi. O
Eliye nifret edirdi. Eli ona layiq
deyildi. Onu aldatmışdı. Zibil
yerine qoymuşdu. Aysel göz
yaşlarını silib ayağa qalxdı. Sonra
Leylaya baxıb dedi:
- Axmaqlıq eleme ! Özünü atma !
O buna layiq deyil !
Sonra çantasını götürüb yavaş –
yavaş pillekenleri enmeye
başladı. Addım sesleri getdikce
uzaqlaşıb blokun sükuta qarışdı.
Bir az da gözleyenden sonra
Leyla gözlerini silib gülmeye
başladı. Bu an telefonuna zeng
geldi.
- Alo
- Alo Nergiz , haradasan, qızım ?
- Damdayam, ata . Binamızın
damında.
- Ne edirsen orada ? Düş gel eve .
- Heç , quşlara baxırdım. İndi
gelirem.
Nergiz telefonu bağladı. Eslinde
Nergiz bu binanın sonuncu
mertebsinde qalırdı. Her defe
damlarına kimse çıxanda
evlerindeki çilçıraq esirdi. Nergiz
bir ilden çox idi ki, eyvanlarında
oturub, hemişe damlarına çıxan
iki gencin

<< 1 2 [3] 4 >>

Bal_boceyi [OFF] (30.11.2012 / 17:59)
Maraqli