Evliliyinden beri evinde qalan
atasına göre arvadı ile çox
davaları olmuşdu. Heyat yoldaşı
onun atasınının onlarla
yaşamağını istemir ve onun
evde artıq olduğunu fikirleşirdi.
Bu sebebden bu evde davalar
çox olardı.
Bir gün davaların birinde arvadı
"Ya men bu evden gedecem ya
da atan burda qalmayacaq" deye
bağırdı. Ne edeceyini bilmedi.
Arvadını itirmek istemirdi.
Atasına göre yaranan davalar
nezere alınmasa xoşbext bir
ailesi, onu seven arvadı, uşaqları
var idi. Arvadını çox sevirdi.
Çaresizlik içinde ne edeceyini
fikirleşdi ve özüne göre bir hell
yolu tapdı. Atasını, iller önce ov
marağına göre düzeltdirdiyi dağ
başındakı komaya aparacaqdı.
Heftede bir defe yanına
gedecek, ehtiyacı olanları alacaq,
belelikle de bütün problemler hell
olunacaqdı.
Atasına lazım olan eşyaları
toplayıb onu maşına eyleşdirdi.
Oğlu "ata,men de babamla
getmek isteyirem" dedikde atası
onu da özüyle götürdü. Hava çox
soyuq idi ve qar dizden idi. Uşaq
atasından tez-tez hara
getdiklerini soruşurdu amma heç
bir cavab ala bilmirdi. Qoca ise
hara aparıldığını başa düşmüşdü,
o gizli-gizli göz yaşları tökür,
lakin bunu belli etmirdi.Uzun
yoldan sonra dağ evine çatdılar.
Dağ evi uzun müddet baxımsız
qaldığı üçün pis veziyyetde idi
ve çürümeye başlayırdı. Evin bir
küncünü temizleyib atasına yer
saldı. Sonra eşyaları içeri daşıdı.
Nehayet atasını yatağına uzatdı.
Çaresizlik içinde atasına baxdı.
Daxmanın içinde bele fırtına
esdiyinden atası artıq üşümeye
başlamışdı. Sabah yene geler ve
bir neçe yorğan-döşek getirerem
deye fikirleşdi. Ele qemgin idi ki,
sanki dünya başına çökürdü. O
bu duyğular içindeyken atası
sakitce dururdu. İllerce uğrunda
eziyyet çekdiyi oğlu terefinden
bir dağ evine
getirilmişdi...Qürüru
tapdanmışdı...İçi yanırdı...amma
heç ne bildirmirdi...Uşaq ise
olanlardan heç ne başa
düşmeyib teeccüble baxırdı.
Artıq getmek vaxtı idi. Atasının
yanağına eyildi ve yanaqlarını,
ellerini defelerle öpdü. Onu
bağışlamasını deyirmiş

[1] 2 >>

_Каролин_ [OFF] (27.11.2012 / 12:23)
cox pis oldum