Her bir meselede olduğu kimi
sehabeler haqqında da vehy
mentiqine esaslanmaq
zeruridir. Tarixde on iki min
nefer sehabe adı qeyd
olunmuşdur. Bunların
arasında müxtelif simalar
var. Sözsüz ki, Peyğemberle
(s.a.a.) bir yerde olmaq
böyük şerefdir. Bu şerefe
nail olanlar daim İslam
ümmeti terefinden hörmetle
anılmışlar. Çünki onlar İslamı
ilk qebul edenler, uğrunda
qılınc çalan, cihad edenler ve
İslamın izzet bayrağını
yüksekliklere
qaldıranlardırlar. Quran
onları hörmetle anır:
"Sizlerden (mal-dövletini)
fethden (Mekkenin
fethinden) evvel (Allah
yolunda) serf edenler ve
(müşriklere qarşı) vuruşanlar
(başqaları ile) eyni deyiller.
Onlar (mallarını Allah
yolunda) fethden sonra serf
edib döyüşenlerden derece
etibarile daha üstündürler.
Bununla bele, Allah onların
hamısına (hem birincilere,
hem de ikincilere) en gözel
mükafat (Cennet) ved
buyurmuşdur. Allah sizin ne
etdiklerinizden
xeberdardır!" (Hedid, 10).
Eyni halda etiraf etmek
lazımdır ki, Peyğemberle
(s.a.a.) bir yerde olmaq, onu
görmek, insanların
mahiyyetini deyişecek, onları
ömürlerinin sonunadek
sığortalayacaq iksir deyil.
Meselenin aydınlaşması üçün
Qurana müraciet etmek
lazımdır. Qurana göre
Peyğemberin (s.a.a.)
hüzurunda olan insanlar iki
qrupa bölünürler. Quran
birinci qrupu böyük hörmetle
yad edir (Tövbe, 100; Feth,
18; Heşr, 8; Feth, 29).
Diger qrup ise qelbleri xeste,
iki üzlü insanlar idi. Hansı ki,
Quran onları ifşa ederek
Peyğembere (s.a.a.)
xeberdarlıq edir. Bu qrupa
daxil olanların bir neçe
nümunesine nezer salaq:
1. Tanınmış münafiqler: "(Ya
Peyğember!) Münafiqler
(riyakarlar) senin yanına
geldikleri zaman: “Biz senin,
doğrudan da, Allahın
Peyğemberi olduğuna
şehadet veririk! – deyirler.
Allah senin Onun heqiqi
Peyğemberi olduğunu bilir.
Allah hem de münafiqlerin
xalis yalançı olduqlarına
şehadet
verir." (Munafiqun,1).
2. Tanınmamış münafiqler:
"Etrafınızdakı bedeviler ve
Medine ehalisi içerisinde
ikiüzlülüyü özlerine

[1] 2 >>