çıxmışdı, Sovet İttifaqı dağılandan sonra ise mollalıq etmeye başlamışdı, amma üreyinin derininde o, ne idmançı, ne de molla idi, o – şair idi. Yalnız bu menada yox ki, şeir yazırdı, sadece, özünü şair tebietli bir insan hesab edirdi ve onun bu fikrinde heqiqet var idi. Uzun ömrü boyu seher-seher qonşunun – o xoruzun sahibi Zerbala Molla Zeydulla ile barı qonşusu idi – xoruz banı ile yox, öz xoşu ile yuxudan oyanıb, ele yorğan-döşeyin içindece quşların sesine, denizin uğultusuna, külekli günlerde küleyin vıyıltısına qulaq asmaq yaşının bu çağında saqqalı hele adda-budda ağarmış sifetinden ağlamlıq yağan bu iri sümüklü kişinin gündelik heyatının en sevimli çağları idi.

Düzdür, Zeydulla hele ellinci illerde idman texnikumunu bitirib, otuz ilden artıq bir müddet Bakıdakı mekteblerden birinde idman müellimi işlemişdi ve her gün seher tezden kendin aşağı başındakı stansiyada elektrik qatarına minib Bakıya gedirdi, axşam da kende qayıdırdı, ancaq onun esil şakeri idmanın tedrisi yox, klassik poeziya, bu poeziyanın obrazlar alemi idi, islam tarixi ve felsefesi idi, özbaşına öyrendiyi ereb ve fars dillerini de babat bilirdi.

Abşerondakı bu kend ile Bakı arasında mesafe elektrik qatarı ile 35 deqiqelik yol idi ve Zeydulla müellim bu 35 deqiqelik yolu gedende de, qayıdanda da şagirdlerin gelecek idman nailiyyetleri barede, hetta onların sağlamlığı barede de yox, Füzuli misralarının, Xeyyam rübailerinin sirri-sehri barede düşünürdü ve vicdanlı adam olduğu üçün bezen içinde xecalete benzer bir hiss de yaşayırdı ki, özünün pedaqoji fealiyyetine bu derecede biganedir.

Ancaq ne etmek olardı, Allah hereni bir cüre xelq edir ve yeqin ele bütün bunlara göre de sovet hakimiyyeti çökenden sonra onun mollalığa başlamağını kend camaatı tebii qebul etmişdi, Molla Zeydulla tekce öz kendlerinde yox, qonşu Abşeron kendlerinde de nüfuz sahibi olan bir şexs, tanınmış din xadimi idi.

Onun yaşı xeyli olsa da, çox cavan qalmışdı ve hamı bunu kişinin içki içmemeyi, siqaret

<< 1 [2] 3 4 ... 14 >>