gözel xatireler danışdığı kimi, o da neve-neticelerine sovet dövrü haqqında gözel xatireler danışacaq.

Bunu fikileşende Hekim Ceferov öz-özüne gülümseyirdi, çünki başa düşürdü ki, onun bu ehtimalı heç vaxt baş tutmayacaq, amma ona göre yox ki, sovet dövrü haqqında gözel xatireler danışmaq mümkün deyildi – lap yaxşı mümkün idi ve azad kapitalist dünyasını ki, bele görürdü, get-gede o xatireler daha da zenginleşecekdi – ona göre ki, iki övladından biri – qızı Yekatrina – isveç Bartolda ere getmişdi ve İsveçde yaşayırdı, oğlu Aleksandr ise ailesi ile birlikde Sankt-Peterburqda yaşayırdı ve Hekim Ceferov yaxşı başa düşürdü ki, onun haçansa oturub nevelerine şirin-şirin xatireler danışmaq perespektivi sıfıra beraberdir.

Mesele burasında idi ki, Hekim Ceferov 1955-ci ilde Bakıda orta mektebi bitirib, Leninqradda Herbi Tibb Akademiyasına daxil olmuşdu, oranı bitiridikden sonra ise Yaroslavldan tutmuş Vladivostokacan Rusiyanın – neheng Rusiyanın – müxtelif bölgelerindeki herbi dairelerde qulluq etmişdi ve bir de düz 33 ilden sonra polkovnik rütbesinde istefaya çıxıb arvadı Anna Viktorovna ile birlikde Bakıya qayıtmışdı.

Yüksek ixtisaslı hekim kimi bir müddet Bakıdakı xestexanalardan birinde işledi, sonra birdefelik teqaüde çıxıb, kendde boş qalmış ata-baba mülküne köçdü ve burada da kend camaatı herdenbir onu xeste üstüne çağırırdı. Qetiyyen tamahkar adam olmadığı üçün, Hekim Ceferov heç vaxt pul söhbeti etmezdi ve xesteye baxandan sonra hansı xeste sahibi cibine ne qoyurdusa, hansı bexşeyişi verirdise, onunla da kifayetlenirdi. Eyni zamanda sahil boyu salınmış İstirahet Merkezlerinde, o cümleden «Cennet-mekan»da qeyri-resmi meslehetçi idi, yeni ştatda deyildi, maaş almırdı, ancaq turistlerin, ümumiyyetle, burada istirahet edenlerin sehhetinde hansısa bir problem yarananda, onlar Feyzi beyin tövsiyesi ile Hekim Ceferova müraciet edirdiler, çünki Feyzi bey onun şexsiyyfetine de, peşekarlığına ve seriştesine de hörmet besleyirdi ve Anna Viktorovnaya ise

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 >>