Kaşeyin canını sağ elesin!..- deyirdi, ele bil, Kaşey de xoruz yox, İbad dayı kimi bacarıqlı bir kişi idi.

Ancaq döyüş meydanındakı alış-veriş tekce İbad dayının getdikce çiçeklenen biznesinden ibaret deyildi ve xüsusen Kaşeyin şöhreti etrafa yayıldıqdan sonra hetta qonşu kendlerden de qovrulmuş tum, suda bişib üstüne duz sepilmiş qarğıdalı, dondurma satan yeniyetme oğlanlar da bura gelib bir-biri ile reqabet apara-apara alver edirdiler.

Adi günler ki, İbad dayı geceler bazardakı gözetçi köşkünde oturub növbeti şenbe günün eşqi ile termos çayı içe-içe qarovulçuluq edirdi, bezen xeyal onu qanadlarına alıb geleceye aparırdı ve o zaman İbad dayı hemin gözel xeyal aleminde döyüş meydanındakı alış-verişi tam inhisara götürürdü, meydandan bir az aralıdakı qoca, qollu-budaqlı badam ağacının kölgesinde qessab Mirzağanın kafesine benzeyen medeni bir köşk qurub, medeni de bir satıcı tapıb tumu da, qarğıdalını, dondurmanı da özü satdırırdı. Orda isti qutab, hetta kabab da bişirtdirib satdırmaq olardı, indi sovet vaxtı deyildi ki, milisioner Sefer alver üstünde sene hede-qorxu gelsin, öyüd-nesihet versin ve bu yerde birden, ele bil, o kababın qoxusu İbad dayının xeyal alemine daxil olub, onu ayıldırdı. Bu zaman kişinin içinden bir ses gelirdi ki, besdir, İbad, artıq tamah baş yarar, amma bir az keçdikden sonra özünden asılı olmayaraq kişi yene o gözel xeyal alemine daxil olurdu ve bu defe qonşu kendlerden maşınla gelib, maşınlarını o badam ağacının kenarında saxlayan azarkeşlerden de maşın pulu yığmağa başlayırdı.

Ve hemin unudulmaz şenbe günü de İbad dayı axşama yaxın «Ya Allah!»- deyib evden çıxdı, döyüş meydanına gelib hemişeki cidd-cehd ile torpağı yaxşıca tapdaladı, xoruzlar döyüşende tozanaq qopmasın deye meydançaya su sepeledi ve camaat da yavaş-yavaş yığışmağa başladı.

Evvelce hemişeki kimi, tum, qarğıdalı, dondurma satan yeniyetme oğlanlar geldiler ve onlar tez-tez deniz kenarındakı istirahet merkezlerine teref boylanırdılar, çünki onların esas

<< 1 [2] 3 4 ... 18 >>