qedrini bilen Milisioner Sefer lezzetle mizin üstündeki o 150 qram arağa ve o teamlara baxdı, sonra Qessab Mirzeağa ile üzbeüz eyleşdi.

Qessab Mirzeağa nazik ve uzun barmaqları ile öz qedehini götürüb:

- Qaldır görek!..- dedi ve milisioner Sefer de öz qedehini qaldırandan sonra, gözü ile qedehlere işare ederek: – Bunlar geden yere azar-bezar getmesin!.. dedi.- Senün sağluğuva!

Bu xudmani meclisin herareti Milisioner Seferi cuşa getirmişdi ve buna göre de daha artıq kekeleye-kekeleye:

- Se-se-senün sa-a-ağluğuva, qe-qe-qedeş!- dedi, ancaq onlar qedehleri bir-birine vurub, içmeye macal tapmamış, qapı açıldı ve Zerbala içeri girdi.

Bu qefil geliş açıq-aşkar Milisioner Seferin de, Qessab Mirzeağanın da üreyinden olmadı ve Milisioner Sefer gözlerini Zerbaladan çekib, Qessab Mirzeağaya baxdı, her halda, buranın yiyesi Mirzeağa idi, ancaq Mirzeağa bir söz dememiş, Zerbala dili dolaşa-dolaşa:

- Qedeş… bir şüşe soyuq pive… bir dene… pive verersen mene?- dedi.

Qessab Mirzeağa seliqe-sehmanlı adam idi ve gece saat 10-dan sonra heç kime qulluq etmirdi, ancaq bu gece, görünür, bir terefden Kaşeyin o rüsvayçılığının şahidi olduğu üçün, o biri terefden de Zerbalanın üreyinin yanğısını aşikar hiss etdiyi üçün, bir söz demedi, elindeki qedehi mizin üstüne qoyub, ayağa qalxdı ve yüz faiz emin olsa da ki, Zerbalanın cibinde bir qepik de yoxdur, haçansa da bu pivenin pulunu verib-vermeyeceyi melum deyil, soyuducudan bir dene demir qabda «Efes» çıxarıb ona uzatdı:

- Alagine…

Ancaq, stomotoloq Feyzi bey demişken, moralı pozulmuş Milisioner Sefer bu defe özünü saxlaya bilmedi ve sovet vaxtlarında olduğu kimi aşkar bir hede ile:

- Ale, Ze-ze-zerbala,- dedi.- A-a-ale, yene ba-ba-başladun sen?

Heqiqeten de, ele ki, Zerbala Kaşeyi qutusu ile birlikde hinin yanına atıb heyetden çıxdı, keçmiş zamanlarda olduğu kimi, ayaqları onu tamam mexaniki, tamam qeyri-iradi arağa doğru apardı ve dükandan bir yarımlitrlik araq alıb, denizkenarındakı qayalığa

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 18 >>