meclisini yola verib, eve gec gelib, gec de yatmış Molla Zeydulla seher saat 5 radelerinde ele yuxuda iken yerinde qurculana-qurculana tehtelşüur olaraq o bedniyyet xoruzun banını gözledi, amma xoruzun banı gelmedi ve Molla Zeydulla gözünün birini açıb diqqetle qulaq asdı: yuvalarında oyanmış quşların ve sahildeki qayalığa deyen deniz lepelerinin – get-gede berkiyen külek esmeye başlamışdı – yekneseq şappıltısından başqa bir ses yox idi.

Molla tezeden gözlerini yumub yatmaq istedi, amma yerinde ne qeder o teref-bu terefe quracalandısa da heç vechle yata bilmedi ve bu vaxt, ele bil, qeybden bir ses geldi ki, Zeydulla, dur, Zerbalanın heyetine bax, gör, o bedniyyet xoruz niye banlamır.

Molla Zeydulla yerinden qalxıb, yay-qış yatanda hemişe eyninde olan ağ çit tuman-köynekle şüşebendin açıq penceresine yaxınlaşdı ve Zerbalagilin heyetine teref boylandı.

Zerbala qoca encir ağacının altında oturub siqaret çekirdi.

Molla Zeydulla şüşebendden qışqırdı:

- Ale, Zerbala, Kaşey hardadı?

Ve Zerbala da cavab vermeyib, ele bil, Molla Zeydullanın ele bu sözlerini gözleyirdi, burnunu çeke-çeke yavaşdan ağlamağa başladı.

<< 1 ... 16 17 [18]