getirmezdiler, heç Zerbalanın özü de gözlemezdi ki, birden-bire ağlına bele fikirler gele biler. Düzdür, Zerbala ölüm-dirim döyüşüne başlamış xoruzlara baxırdı, amma hemin anlarda Gülbalanın sifeti qefleten Zerbalanın gözlerinin qabağına geldi ve onun, yeni Zerbalanın beyninden bele bir fikir keçdi ki, xoruz döyüşü ne qeder gözel bir iş olsa da, her halda içinde bir qeddarlıq var idi, – xoruz olanda ne olar? – qan tökülürdü ve Gülbala üçün alınan o vitaminli import erzaqlarda nese Gülbalanın temizliyine yaraşmayan bir şey var idi, belke Gülbalanın xestehal bir uşaq olması da ele bununla bağlı idi?

Adeten, Kaşey döyüşe girişenden beş-altı, uzaq başı on deqiqeden sonra, sifetinden, pipiyinden, saqqalından qan tökülen, bezen de Kaşeyin dimdiyi ile vurub gözünü çıxartdığı reqib xoruz meğlub olaraq meydandan qaçırdı, qaçmağa taqeti olmayanda ise Zerbala özünden çıxıb tamam vehşileşmiş Kaşeyi qanadlarından tutub qaldıraraq reqibinden gücle ayırıb qucağına alırdı, bir az sakitleşenden sonra yene boş meydana buraxırdı ve Kaşey başını dik tutub meydançada dövre vururdu, ancaq bu defe, ele bil, Kaşey Zerbalanın ağlına gelen fikirlerin ucbatından hele ki, Çil-Çil Xoruzun öhdesinden gelmirdi, vaxt ise keçirdi.

Qartıldamaqdan sesleri batmış Kaşey ile Çil-Çil Xoruz qanın-terin içinde bir-birine hücum edirdi, sert ve iti dimdikleri ile bir-birine zerbe endirirdi, her iki xoruz caynağını işe salırdı, sonra dal-dala addımlayaraq geri çekilirdiler ve her defede de, ele bil, onlara tezeden güc gelirdi, yene eyni qezeb ve herislikle bir-birinin üzerine atılırdılar.

Zerbalanın ağlına gelen o fikirlerden daha eser-elamet qalmamışdı ve onun içini nigarançılıqla dolu bir heyecan bürümeye başlamışdı. Kaşeyin hemişeki süretli qelebesine alışmış ve yene de bu qelebeni gözleyen tamaşaçılar ise Çil-Çil Xoruzun da gözlenilmez hünerini görenden sonra xoruzların bir-birine hücumunu daha artıq bir ehtirasla izleyirdiler, hetta bezen Çil-Çil Xoruzun da hünerine «ehsen!» deyirdiler.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 18 >>