Viktorovnanın ne fikirleşdiyinden xeberdar deyildi, ancaq sen deme, Zerbala üçün de bedbextlik hemin şenbe axşamı Kaşeyin döyüş meydanından o şerefsiz qaçışı ile qurtarmırmış, bedbextlik – hele irelideymiiş.

Ele ki, Kaşey camaatın gözü qabağında döyüş meydanından o cüre qaçdı ve növbeti xoruzlar meydana atıldı, Zerbala daha orada qalmadı, qutunu götürüb heyecandan ve sarsıntıdan titreyen addımlarla badam ağacına teref getdi, ağacın yoğun gövdesinin arxasında yene de yere sinib gizlenmiş Kaşeyi bir qanadından qaldırıb qutuya atdı. Kaşey gözlerini yumub sesini çıxarmadı, ele bil, özü öz biyabırçılığından utanırdı, ancaq Zerbala daha bunun ferqinde deyildi.

Tebii ki, Emine xoruz döyüşündeki biyabırçılıqdan xeberdar idi ve Zerbala elinde qutu heyete girende bir söz demedi. Zerbala da bir söz demedi ve Kaşeyi içinden çıxartmayaraq qutunu hinin qapısı ağzına tullayıb, tezeden çöl qapısına teref gedende Emine sövq-tebii bir telaşla soruşdu:

- Hara, Zerbala?

Zerbala qapıdan çıxa-çıxa:

- Gora!..- dedi.

7.

Nesillikce qessab olan qessab Mirzeağa Azerbaycan qessabları arasınla belke de, en arıq adam idi, o qeder arıq idi ki, gicgahının, enginin sümükleri de çıxmışdı ve her defe nese yeyende onun çeyneme prosesi rentgen şekili kimi adamın gözünün qabağında baş verirdi, ancaq bu derecede arıqlıq ne onun ağır dehreden möhkem yapışaraq başının üstüne qaldırıb, hetta öküz cemdeyi parçalamağına mane olurdu, ne de onun işgüzarlığına.

Qessab Mirzeağa medeniyyete xüsusi fikir veren, medeni tedbirleri qiymetlendiren bir adam idi, özü kitab oxumasa da, kitab oxuyanlara hörmeti var idi, azı ayda bir defe, bazar günleri heyat yoldaşını ve övladlarını, gelin ve kürekenlerini, bir sözle bütün böyük ailesini götürüb Bakı teatrlarında, xüsusen Musiqili Komediya Teatrında yeni tamaşalara baxmağa aparırdı ve düzdür, Bakı teatrlarının bezi artistleri herden onun bu teatr mehebbetinden sui-istifade edirdiler, xüsuen yay aylarında kafeye gelib, müfte

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 18 >>