onun serbestliyinden ireli gelirdi. Bu serbestlik onun diger hereketlerinde de özünü tezahür etdirirdi. Tez – tez dostları ile gezmeye çıxar, bezen eve gec gelerdi. İlk vaxtlar Rauf buna fikir vermirdi. Lakin, her şeyin bir heddi var idi. Bir defe Deniz Raufa zeng edib denizkenarı parkda olduğunu dedi ve onun da gelmeyini istedi. Rauf etiraz etmek istese de, Denizi qırmamaq üçün dersden icaze alıb getdi. Deniz parkda bir neçe oğlanla deyib gülürdü. Rauf yaxınlaşdı. Deniz tez qalxıb erköyün uşaq kimi Raufun üzünden öpüb sevincek dedi :

- Ne yaxşı geldin, inanmırdım gelesen.
Sonra oğlanları Raufla tanış edib, sonda qeyd etdi:
- Bunlar menim dostlarımdı.
Saçlarını müxtelif renge boyayıb, yuxarı darayan, çenesinde nazik saqqal saxlayan Fuadı gösterib:
- Funtik ise menim dersden sonrakı müellimimdi. Özü gitara ifaçısıdı, amma skripkadan da yaxşı başı çıxır – dedi…
Rauf özünü son derece sakit aparırdı. Nehayet üzünü oğlanlara tutdu:
- İcazenizle biz gedek.

Deniz oğlanlarla görüşüb Raufun qoluna girdi. Bulvarın denizin içerisine giren hissesine getdiler. Burda adam az idi, hem de denize daha yaxın idiler.
- Dediyin dostların bunlar idi?!
- He, nedi, qısqandın?
- Yox eşi, ne qısqanmaq. Bir qız bir neçe oğlanın içinde – burda qısqanmalı ne var ki!
- Qulaq as, onlar menim dostlarımdı, ağlına başqa bir şey gelmesin. Funtik ise mene skripkanı öyredir.
- He? Başqa ne öyredir?
- Rauf besdi!
- Ne besdi? Dostlarım var deyirsen, görüşe gec gelende dostlarımla idim deyirsen ve dostlarını menimle tanış edende mene rengbereng oğlan gösterirsen. Onlar sadece ellerine musiqi aleti alıb vaxtlarını boşuna keçiren gicbeserlerdi. Ve sen onlara dostlarım deyirsen!

- Rauf, onlar üreyitemiz insanlardı – Deniz artıq Raufun heqiqeten hirslendiyini görüb, yalvarıcı nezerlerle üzüne baxdı.
Rauf bir az soyuqqanlı idi. Deniz hemişe bundan qorxurdu. Bezen küsür, lakin, Raufu itirmekden qorxub, tez de özü barışırdı. Amma

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 16 >>

_QRuBiYaNKa_ [OFF] (29.11.2012 / 00:48)
Tesirlendimeee lap. Eline saglik