uzaq eder, üzünü ağ (nurlu) eder ve şehidler şahı Hemze ile birge olar.
Bilin ki kim Elini sevse, qiyamet günü padşahlıq tacı başına qoyular ve keramet paltarı ona geydiriler.
Bilin ki kim Elini sevse, siratdan (ildırım kimi) keçer, ezabdan amanda qalar, ona bir hesab defteri açılmaz, terezi qurulmaz ve ona, hesabsız olaraq cennete gir deyiler.
Bilin ki kim Ali Mehemmedi (s) sevse, hesab, mizan ve siratda güven içinde olar.
Bilin ki kim Ali Mehemmed (s) sevgisi üzerine ölse, cennetde peyğemberlerle birlikde olması üçün onun zamini olaram.
Bilin ki kim Ali Mehemmedin düşmenliyi üzre ölse, cennet qoxusunu hiss etmeyecek."
Zikr edilen bu hedisde göze deyen sözlerden biri de budur ki, Eli b. Ebi Talibı (e) sevenler, can verdiklerinde Allahın lütfü ile ölüm meleyi (Ezrail) şefqetle ruhlarını alar. Bu, Allahı Tealanın gizli lütflerinden yalnız biridir. Bu mövzunun izahı üçün Bihar'ul-Enver'de neql olunan bu hadise diqqet yetirek:
Hz. İbrahim (e) bir melekle söhbet edib ona "Sen kimsen?" deye soruşdu. Melek cavabında: "Men ölüm meleyiyem" dedi. Hz. İbrahim (e): "Göresen möminlerin ruhunu aldığın zamandakı şekline girib onu mene göstere bilersenmi?" dedi. Melek cavabında: "Beli, üzünü menden çevir" dedi. Bunun üzerine Hz. İbrahim üzünü ondan çevirdi. Sonra onu gözel simalı, gözel paltarlı, gözel ve xoş qoxulu bir genc olaraq gördü. Hz. İbrahim (e) ona bele dedi: "Ey ölüm meleyi! Eger senin gözel simandan başqa bir şey mömine çatmazsada bu ona yeter!"
Hz. İbrahim (e) daha sonra meleye bele dedi: "Pis adamın ruhunu aldığın vaxtdakı şekle girib onu mene göstere bilersenmi?" Melek; "Görmeye qüdretin olmaz" dedi. Hz. İbrahim; "Qorxusu yoxdur" dedi. Bunun üzerine melek; "Ele ise üzünü menden çevir"dedi.
Sonra Hz. İbrahim (e) onu tükleri qalxmış, pis qoxulu, qara paltarlı, ağızından ve burnundan ateş ve tüstü çıxan qara bir genc olaraq gördü. Hz. İbrahim (e) bu veziyyeti görünce huşunu itirib düşdü. Daha sonra ayıldı ve ölüm meleyi de ilk şekline döndü. Hz.
»Oxu zalına keç