Nenesinin sözleri eks-sedalandı qulaqlarında: "Oğlum namaz heç bu vaxta buraxılarmı?!" Nenesinin yaşı yetmiş olardı, amma azan oxunduğu vaxt yerinden sıçrayar, yaşından gözlenilmeyecek bir süretle destemazını alar ve namazını qılardı.

Özü ise, nefsini heç cür meğlub ede bilmirdi. Ne olursa, hemişe... Namaz son deqiqelere qalır, bu sebeble namazını telem-telesik qılardı. Bunu düşünerek qalxdı yerinden, gözü saata deydi. Şam azanının oxunmasına on beş deqiqe qalmışdı. Başını her iki istiqamete peşmanlıqla yelleyerek, "Yene gecikdirdim namazı." dedi öz-özüne. Celd hereketlerle destemazını aldı ve daha elini üzünü tam qurulamadan özünü otağına atdı. Mecbur olaraq, süretli hereketlerle namazı qıldı. Tesbihatını ederken nenesini düşünmeden ede bilmedi."Bu halımı görse, şirin-sert qızardı yene mene." dedi.

Çox sevirdi onu...Hele ele bir namaz qılışı vardı ki, onu hemişe bir göy qurşağı heyranlığıyla seyr ederdi. Namazda ele bir duruşu vardı ki, hicabından rengden renge girerdi...Duasını ederken, başını ellerinin arasına götürüb secdeye dayandı. Namazdan sonra bir müddet bu şekil tefekkür etmeyi severdi. Gözleri bağlanar kimi oldu. "Ne qeder de yorulmuşam." dedi. Fikre getdi elece...

Qiyamet qopmuşdu...Mehşeri bir izdiham vardı. Her istiqamet insanlarla dolu idi. Kimi dona qalmış, hereketsiz bir şekilde etrafı izleyir; Kimi sağa sola qaçdırır, kimisi de diz çökmüş, başı ellerinin arasında gözleyirdi. Üreyi yerinden atılacaq kimi atır, sanki qefesinden xilas olmağa çalışır, soyuq soyuq terler tökürdü. Heyatdayken qiyamet, sorğu sual ve mizan haqqında çox şey eşitmiş ve axiret heyatı adına bu anlayışlar özü üçün künc daşı olmuşdu. Amma mehşer meydanında ürperdi, qorxu ve gözleyişin bu cür dehşet vereceyini düşünmemişdi.

Hesab ve sorğu davam edirdi. Bu vaxt onun adını da oxudular. Heyretle bir sağa, bir sola baxdı. "Menim adımımı oxudunuz?" dedi dodaqları titreyerek...

İzdiham birden yarılmış, bir yol olmuşdu qarşısında, iki adam qollarına girdi. Mehşer

[1] 2 3 >>