Bir gün qedehe şerab süzdüm, içmek isteyirdim. Ancaq qızım toxunaraq, onu yere dağıtdı. Sanki ona bunu etdiren Allah idi... Fatime böyüyürdü. 3 yaşına çatdı. Ancaq çox yaşamadı. Ele 3 yaşında iken Allahın dergahına qovuşdu… Qızım oldukden sonra veziyyetim evvelkinden de beter oldu. Artıq etrafımdakılara qarşı hedsiz sebirsiz olmuşdum. Her şey get-gede pisleşirdi. Şeytan dayanmadan menimle oynayırdı. Bir gun mene yaxınlaşdı ve vesvese verdi: "Sen bu gun ele içmeli, ele serxoş olmalısan ki, heç ayaq uste durmağa taqetin qalmasın”… Ele de oldu. Bütün geceni şerab içmekle keçirdim. Hetta ele bir veziyyete düşdüm ki, meni yalnız bu serxoşluqdan uzun ve derin yuxular xilas ede bilerdi. Yuxuya getdim. Yuxularım bir-birini evez edirdi. Ancaq gördüyüm sonuncu yuxu çox dehşetli idi... Yuxumda mehşer ayağında idim. Bütün insanlar deste-deste hesab vermeye axışırdılar. Men de hemin insanların arasında idim... Kimse insanlara seslenirdi: "Ey filankes! Haydı, Allaha hesab vermeye...”. Çağrılan keslerin simaları qorxudan qaralmışdı. Bir çox insan sorğu-suala çağrıldı… Nehayet növbe mene geldi; hemin ses meni çağırırdı. "Haydı, Allaha hesab vermeye teles!” Etrafıma nezer saldım. Bayaqkı insan izdihamından eser-elamet qalmamışdı. Qiyamet günü... Mehşer yeri bom-boş qalmışdı… Ele bu an qarşımda siçovula oxşar bir canlı gördüm. Olduqca böyük ve qorxunc idi… Birden siçovul mene hücum etdi. Özümü müdafie etmek üçün qaçmağa başladım. Qaçarken yolda qarşıma bedence zeif bir qoca çıxdı. Ondan kömek etmesini istedim. Qoca ah-nale çekerek seslendi: "Oğlum, men güczüz bir adamam. Seni bu heyvandan xilas etmeye gücüm yetmez. Ancaq bu istiqametde hereket etsen, ola bilsin ki, xilas olarsan”… Qocanın dediyi istiqamete qaçdım. Siçovul hele de arxamca qaçırdı. Qarşımda cehennem ateşini gördüm. Sifetimde alovun istisini hiss etdim... Sıxışıb qalmışdım. Ne edeceyimi bilmirdim. Öz-özüme dedim: "Cehennem oduna düşmekle siçovuldan qurtarmaq?!” Yeniden hemin qoca terefe qaçmağa başladım. Siçovul

[1] 2 3 >>