Saat çoxalıb gün artdıqca biz şeherden uzaqlaşırdıq. Ne yaxşı ki, şeherden qaçmaq ağlıma gelmişdi. Bu cırhacırda burda qalmaq, od tutub yanmaq axmaqlıq olardı lap. Amma dünenin tesiri hele de keçmemişdi. Bir az üreyim bulanırdı, bir az. O da qorxudan. Uşağa qalmaqdan qorxurdum. Ayrı heç ne narahat etmirdi meni. Ere gedende tikilib getmek olardı. Amma onun uşağını saldırmağa gücüm olmazdı. Bir de o uşaq gec-tez doğulmalıdı onsuz da. İndi lazım deyil sadece. Ere gederem, uşağı da er perdesi altında böyüderem. Her halda ondan doğulacaq yavrumu abort stolunda qoyub gele bilmerem.
Bu günse baş götürüb gedirem buralardan. Aldadıram hamını. Ele bilirler isti qovur meni. Guya dözümüm yoxdu. 1-2 ay gözleyib sonra qayıdacağam. Uşağa qalmasam, qayıdacağam. Yoxsa…Dünen mamanı aldatdım…ilk defe. Dedim şeherde gezirem. Onun qucağına girmezden evvel de telefonu söndürdüm. Sevdim onu dünen…adam kimi…qadın kimi…kişi kimi… Gelinlik paltarımı soyundum hemişelik…onunçun… hisslerim bakiredir indi ancaq. İtirdim men de…
İtirmek hemişe incidib adamı. Heç vaxt itirdiyi bir şey üçün üzülmeyen adama rast gelmemişem de. Amma bu itki ele gözel duyğuydu ki. Sarılmışdım ona. Öpürdü meni… O nece sevimli, nece eziz…
Dünen de qorxurdum. Düzü, o an ağlıma hamilelik gelmirdi. O anın qorxusu başqaydı. Ne de olmasa ilk defe idi. Qorxusu olmalıydı. Qızlıqdan qadınlığa bir an varmış. Hele dünenin düneninden bu görüşün sonunu tesevvür edirdim. Bilirdim nese olmalıdı. Bilirdim. Hazır da getmişdim. Gelin kimi… İllerin hesretini, yanğısını büküb bir künce atacağıma qerar vermişdim. Arzu olunduğumu da bilirdim, sevdiyinden eminem. Amma qızlıq ve qadınlıq körpüsünün bu qeder asan, rahat ve bir anlıq olduğunu ağlıma getire bilmezdim. Çünki bu an yalnız ve yalnız bir defe yaşanır. O da yalnız ve yalnız onunla yaşana bilerdi…
- Xanım qız, burda düşsek, pis olmaz ki? Heç insafdan deyil bura qeder gelib eylemeden keçib gedesen. Gel bir hovur saxlayım maşını. Sen de düş el-üzünü yu.
Şoferin ettekön ve

[1] 2 3 ... 6 >>