serilmişdi. Qızlardan kimse oyandı. Yuxulu qıyıq gözleriyle “ne tez durmusan, nöş xortdamısan?” dedi. “Yat hele, durma, ele-bele durmuşam, ayıldım durdum, gedib yatıram indi” – cavab verdim.
Öz otağıma qayıtdım. Yerime uzandım. Çarpayımın yanındakı kiçik dolabın üstünde geceden qoyduğum sudan süzüb içdim. Sonra da kitab oxuya-oxuya yuxuya getmişemmiş. Günortaya yaxın seher tezden addımlarımın sesine oyanan qıyıq gözlü qız heyetden adımı çekib oyadırdı meni. Yeqin seherin “intiqamı” idi.
O günü yaxşı yola verdim deye bilerem. Günortadan sonra bağa getdik. Bir az eylendik de. Üreyim de bulanmadı. Rahat idim. Axşam ona zeng eledim. Xoş reftar karıma geldi. Bir az da yaxşı oldum. Geceni deyesen qızlarla uzun-uzadı söhbetden sonra yatmışam.
Artıq beş gündür ki, burdayam. Özümü yaxşı hiss edirem. Yavaş-yavaş döşlerimin üstündeki, boynumdakı göyler de saralır. Burda soruşan olmadı da. Deyesen heç kes fikir vermeyib. Vaxtı yola verdikce hisslerim de soyumağa başlayır. Xatirelerim de uzaqlaşmaqdadır. Eslinde Bakıdan qaçma sebeblerimden biri de bu göyerme meselesidir. Anam duyuq düşmemelidir. Özüme gelirem…
Gece yatmazdan evvel hamama girdim. Soyuq duş isteyirdim. Yaxşı tesir eledi. Güzgüye baxdım hamamda. Ele bil ilk defe idi qadın bedeni görürdüm. Ve onun bedenini xatırladım. Heyatımda ilk defe idi ki, qadın bedeni ile kişi bedenini qarşılaşdırırdım. Maraqlı idi…onun bedeni…Özümü güzgü önünde qucaqladım. Gözlerimi qapadım. Dodaqlarını hiss edirdim…ellerini…öpüşlerini… Kimse qapını döydü. “Gec çıxaceysan? Burda sular qefil kesilir aaa” – sese ayıldım ele bil. “Çıxıram indi” – bu da menden geldi.
Ele bu deqiqe zeng elemişdi. Daha doğrusu, on deqiqe bundan evvel etdiyim zenge cavab vere bilmediyinden indi etmişdi zeng. Sevindim… Deyir “neynirsen?”. Deyirem “Pive içirem. Bayaq da çaxır içirdim. “Seninem”e de qulaq asdım, yadıma sen düşdün. Hem de seninçün hekaye yazıram”. Deyir “Yaxşı da… Denen daha men bu gece yatmıyıceyam ki”. Gülürem, deyirem “Yooooooo, qorxursan

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>