ki, sehere qeder zeng ederem, mesaj yazaram?”. Gülür, deyir “Hmmm.”. Bu defe ucadan gülürem, hiss edirem ki, gülüşüm xoşuna gelir. Dalıyca deyirem “Darıxırsan menimçün?”. Deyir “Be ne?”. Deyirem “Çoox?”. Deyir “Hmm”. Deyirem “Men de. Özü de lap çox”. “On beş deqiqeye ordayam” – zarafat eliyir. “Yalançı!” – cavab verirem. Axırda da öpür – çoxlu-çoxlu (“Bilirsen ne qeder?…” – “Çoox?” sualıma o cavab verir), men de öpürem, sonra sağollaşırıq. Sonra da bura köçürürem danışdıqlarımızı. Bu yerde de hekayenin bu qismi yazılır.
Qohum qızlardan biri bayaq qonşu qızından danışırdı. Bizim heyetden baxanda hasarın üstünden onların evinin divarına vurulmuş güzgü görünür. Qız deyir ki, bayaq ele tesadüfen o terefe baxıbmış, görübmüş ki, qonşunun azyaşlı qızı güzgünün önünde durub öz-özüne oynayırmış. Dodağına pamada çekib ora-burasını düzeldirmiş. Bu da burdan uca sesle qızın adını çağırıb. Qız da diksinib özünü itirib. Pertliyini gizletmek namine “Oynayırdım” deyib.
Bunu qohum qız danışanda qaş qaralırdı. Bir de gördük yağış başladı. Yağış ne yağış. Ucundan tutub göye qalxmalı. Biz de qızlarla bu gün içmek isteyirdik. Süfre düzeltdik. Şam eledik. Şerab içdik. Hamıdan çox meni tutdu. Axmaq bir gülmek geldi mene. Heyetde çalışan ustanı o ki var dolayıb güldüm. Bir az sonra başgicellenmem keçdi ve men indi de siqaret istedim. Qalxıb otağımın sol qonşusu qohum oğlanın dolabının üstündeki qutudan bir siqaret götürdüm. Bunu ancaq tualetde çekmek olardı. Pilleleri tez-tez enib metbexden kibrit de götürüb heyet tualetine yollandım. Heç kes ferqine varmadı. Içeri girer girmez üreyim bulandı. Başım bu defe daha ferqli fırlandı. Gözlerim de qaraldı. Bir neçe an qapının desteyinden tutub dayandım. Özüme geldim. Yox, ede bilmedim. Yadıma qezetin son nömresinde siqaretle bağlı verdiyim material düşdü. Alimler araşdırmışlar ki, siqaret uşaqların sağlam doğulmasına mane olur. Körpeye çox ziyandı. Bir sözle, etmedim.
Başgicellenmem üç gündür ki var. Ürek bulanmam da hemçinin. Dünen ev

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>