verirsen.
Adam hirslendi:
- Besdir artın, daha danışma!-, deye qışqırdı.
Seccade bu sözün qarşısında evvelce susdu. Daha sonra sesini yaxşıca alçaldaraq;
- Ah, o sübh namazı vaxtındakı adamlar, ah, o fecr vaxtındakı adamlar, - dedi. Sen o nurlu Peyğemberin (s) bu vaxt üçün neler söylediyini bilmirrsen? Allahın Resulu (s) bele buyurub: «Her kim, güneş doğmadan ve batmadan evvel namazlarını eda etse ateşe girmeyecek», «Münafiqlere en ağır gelen namaz seher ve işa namazıdır. Onlar ki o iki namazdakı ecri bilseydiler, sürüne sürüne mescide namaz qılmaq üçün gederdiler».
Bundan sonra adam yatağından qalxıb:
- Düz deyirsen, seher namazı heqiqeten ehemiyyetlidir, - dedi.
Seccade:
- Ele ise qalx ve namaz qıl, dedi.
- Sabah inşellah, mütleq qalxacağam, amma bu gün çox yorğunam dedi, adam.
Seccade son bir ümidle;
- Adam saleh emellerin ne qeder böyük ecri olduğunu idrak ede bilmezse, bütün zamanlarda bu emeller çetin geler. Mesele yatmaqsa, qebirde yuxudan çox ne var?! Gel sözümü dinle, ey Allahın bendesi!
Bu andan sonra adamdan tek söz eşidilmedi. Seccade de bir müddet sessiz qaldı. Adam yuxuya davam etdi.
Amma efsus! Adam ömüründeki en uzun yuxusuna dalmışdı . Seccadenin son sözlerini eşide bilmedi. O an seccade adamın öldüyünü anlayınca, qısıq bir sesle bunları söyleyirdi.
- Ey tövbesini sabaha texire salan, sabaha çıxa bileceyini bilirsenmi?!
Biz dünya üçün günah işletdiyimiz halda, ölüm her an pusqudadır. Vaxt çox mehduddur. Gün ferqinde olmadan ötüb gedir.
VE KİM BİLİR? BU GÜN BELKE DE SENİN SON GÜNÜNDÜR?

<< 1 [2]